Вось гэта і было першае пытаньне аўтару, як бачым у канцы артыкулу.
Потым задаваліся болей канкрэтныя пытаньні пра вымярэньне посьпеху – але вырашылася, што гэта тэма для асобнага матэрыялу.
Вось прыемна чуць падобнае. Калі людзі праз захапленьне металам дабіваюцца вышынь, аб якіх раней хіба што марылі, а хутчэй — нават і не задумваліся ўсур'ёз.
Памятаю момант. Быў на адной сходцы, дзе хлопец выконваў пад акустыку Twilight Sun. Так я, зусім не знаёмы зь беларускай метал-сцэнай, даведаўся пра Gods Tower як найвыбітнейшы наш гурт. Адное што — не ўлічыў: гурт памерлы ўжо нямала год як… Бо хадзіў на Жданы закупляцца металёвай атрыбутыкай і там у размове з барадатымі сур'ёзнымі дзядзькамі нешта даводзіў пра GT — свой узровень кампетэнцыі намагаўся прадэманстраваць:) Зразумела, дзядзькі паглуміліся: «А! Годс Таўэр… Напэўна, ты іх і паіў, раз так добра знаёмы))»
Што вы думаеце. Праз чатыры гады я ўжо рэжу сэт «Гаставарам» як удзельнікам опэн-эйру BelMetal: Burning Wheel.
Такі вось прыклад :)
Добрая праца. Абстрагуйся ад галівудскага бачаньня.
Так, калі хочаш, успрымай як кліп. Калі пад кліпам разумеецца візуальнае ўвасабленьне алюзіі на гісторыю жыцьця творца і вялікага фантазёра.
Midgard у паліто правадніцы разносіць пасажырам гарбату, напаўраспрануты Толік ходзіць у абдымку з правадніцай з суседняга вагону. Частка нашых наогул адсутнічае, і ніхто ня можа патлумачыць, дзе яны. Зьнік ноут, на якім знаходзіліся ўсе праекты гурта (як мы потым дазналіся, яго хтосьці занёс і паставіў на зарадку ў іншым канцы цягніка).
Пра беларускамоўныя тэксты ня згодны. І цікава будзе пачуць Вашыя аргументы.
У нас у Беларусі ёсьць такі сапраўды выбітны музычны крытык Вітаўт Мартыненка. Дык ён калі бачыць, што беларускі гурт сьпявае ангельскай — адразу адварочваецца сьпінаю.
В связи с отсутствием поддержки и активности со стороны фанатов, Crowblack отправляется в бессрочный творческий отпуск. В данный момент в процессе записи находится финальная в этом году композиция, которая скоро будет размещена здесь. Спасибо всем, кто был с нами!
Ну як сказаць… На жаль, і ня глядзячы на шматлікія парады звонку, шматлікія намаганьні эфектыўна пабудаваць шлях разьвіцьця, хлопцы ўсё ж ня зьбілі масла з малака, як у той прыпавесьці.
Крытыкі і журналісты ў думках сыходзіліся: старт добры, але трэба яшчэ шмат працаваць і вызначыцца з канцэпцыяй гурта. Бо на першым альбоме прысутнічаюць як англамоўныя кампазіцыі, так і песьні на вершы беларускіх паэтаў.
Шта)) На мыла такіх крытыкаў-журналістаў. Канцэпцыя, халера))
О, ну Літвінскі гэта волат. Калі б нарэшце друкавалі беларускія грошы без нулёў ды з выявамі народных дзеячаў, я б туды яго ўключыў нароўні з Коласам-Купалам =)
А што да брэндаў. Я так разумею, размова пра лакальныя канцэрты і фэсты з удзелам тутэйшых гуртоў і накіраваныя на падтрымку менавіта нашай сцэны. Як вы і ўзгадалі, кшталту металфронтаўскіх эвордс і «масы». Я толькі памятаю, што там з году у год гралі адныя і тыя ж гурты) Гэта як цяпер у Супрановіча на Калядным фэсьце (штогод тая ж абойма), і нават флаеры раздаюцца сёлета старыя за 2013 год)))
Але гэта лірыка. Сутнасьць у тым, што гульцоў музычнага рынку мы ведаем і яны ўсе на вачох. Адныя зьмяняюць іншых, рынак заўсёды насычаны. І гэта менавіта канторы, што працуюць з прывознымі праектамі. Агенцтвы кшталту Talent Tours, Wake Up, Rock On, КонцертХоллГрупп і гэтак далей. А вось тых, хто працуе зь беларускай сцэнай, можна па пальцах пералічыць. Бо НЕ-ВЫ-ГОД-НА.
Але BelMetal будзе працягваць. За пяць год пакуль не нацешыліся =)
Потым задаваліся болей канкрэтныя пытаньні пра вымярэньне посьпеху – але вырашылася, што гэта тэма для асобнага матэрыялу.
Памятаю момант. Быў на адной сходцы, дзе хлопец выконваў пад акустыку Twilight Sun. Так я, зусім не знаёмы зь беларускай метал-сцэнай, даведаўся пра Gods Tower як найвыбітнейшы наш гурт. Адное што — не ўлічыў: гурт памерлы ўжо нямала год як… Бо хадзіў на Жданы закупляцца металёвай атрыбутыкай і там у размове з барадатымі сур'ёзнымі дзядзькамі нешта даводзіў пра GT — свой узровень кампетэнцыі намагаўся прадэманстраваць:) Зразумела, дзядзькі паглуміліся: «А! Годс Таўэр… Напэўна, ты іх і паіў, раз так добра знаёмы))»
Што вы думаеце. Праз чатыры гады я ўжо рэжу сэт «Гаставарам» як удзельнікам опэн-эйру BelMetal: Burning Wheel.
Такі вось прыклад :)
Так, калі хочаш, успрымай як кліп. Калі пад кліпам разумеецца візуальнае ўвасабленьне алюзіі на гісторыю жыцьця творца і вялікага фантазёра.
Цяпер гутарка аб сьвежым альбоме. Як ён вам, дарэчы, спадар Вітаўт?
Драць мяне! Дзякуй за карысную інфу, вось яно як =)
Гэта вартае цытаваньня )))
У нас у Беларусі ёсьць такі сапраўды выбітны музычны крытык Вітаўт Мартыненка. Дык ён калі бачыць, што беларускі гурт сьпявае ангельскай — адразу адварочваецца сьпінаю.
Крыніца: vk.com/wall-14619003_809
Шта)) На мыла такіх крытыкаў-журналістаў. Канцэпцыя, халера))
А што да брэндаў. Я так разумею, размова пра лакальныя канцэрты і фэсты з удзелам тутэйшых гуртоў і накіраваныя на падтрымку менавіта нашай сцэны. Як вы і ўзгадалі, кшталту металфронтаўскіх эвордс і «масы». Я толькі памятаю, што там з году у год гралі адныя і тыя ж гурты) Гэта як цяпер у Супрановіча на Калядным фэсьце (штогод тая ж абойма), і нават флаеры раздаюцца сёлета старыя за 2013 год)))
Але гэта лірыка. Сутнасьць у тым, што гульцоў музычнага рынку мы ведаем і яны ўсе на вачох. Адныя зьмяняюць іншых, рынак заўсёды насычаны. І гэта менавіта канторы, што працуюць з прывознымі праектамі. Агенцтвы кшталту Talent Tours, Wake Up, Rock On, КонцертХоллГрупп і гэтак далей. А вось тых, хто працуе зь беларускай сцэнай, можна па пальцах пералічыць. Бо НЕ-ВЫ-ГОД-НА.
Але BelMetal будзе працягваць. За пяць год пакуль не нацешыліся =)
І дарэчы, у іх будзе такая магчымасьць.
Metal Crowd — Winter Day. Чулі?