- Інфармацыя
- Мапа
- Выявы
Характарыстыкі
| Месца знаходжання | Мінская вобласць, Чэрвеньскі раён, м. Смілавічы |
| Дата будаўніцтва | пачатак ХІХ стагоддзя |
| Заснавальнік | Манюшкі, Ваньковічы |
| Стыль | псеўдаготыка; неаготыка з элементамі мадэрна; рысы рамантычна-рэтраспектыўнага дойлідства |
| Сучасны стан | не адноўлены, не выкарыстоўваецца |
Апісаньне
Сьмілавіцкі палацава-паркавы комплекс — помнік сядзібна-палацавай архітэктуры другой паловы ХІХ стагодзьдзя. Палац складаецца з двух цагляных карпусоў, пабудаваных у розны час і аб'яднаных паміж сабой.
Першы (больш раньні) палац пабудаваны Станіславам Манюшкам у пачатку ХІХ стагодзьдзя ў замкава-гатычным стылі з выкарыстаньнем сцен старажытнага будынка (пабудаванага Марціянам Агінскім яшчэ ў другой палове XVII стагоддзя) у вёсцы Сьмілавічы, што знаходзіцца зусім недалёка ад сёньняшней сталіцы. У Станіслава Манюшкі, які атрымаў Сьмілавічы ад князя Агінскага, расло шасьцёра сыноў і чатыры дачкі. Падчас разьдзела бацькавых уладаньняў Сьмілавічы дасталіся Казіміру Манюшка, які ўзбагаціў жыцьцё сядзібы. Казімір заснаваў у Сьмілавічах школу для дзяцей, захапляўся прыродазнаўствам, асабліва батанікай. Апошняе зблізіла яго зь вядомым польскім навукоўцам, хімікам, біёлагам і лекарам, прафесарам Віленскага універсітэта Андрэем Снядэцкім, які пасьля часьцяком гасьцяваў у Сьмілавіцкай сядзібе.
Пасьля сьмерці Казіміра маёнтак перайшоў да малодшага з сыноў — Аляксандра, які ў 1856 годзе вырашыў пабудаваць новы палац побач з бацькавым. Але Аляксандр памірае, так і не завяршыўшы задуманае.
Яго дачка Паўліна сустракаецца зь Лявонам Ваньковічам і выходзіць за яго замуж. Ваньковіч, такім чынам стаўшы чарговым уладальнікам Сьмілавіч, завяршае да 1900 года распачатае Аляксандрам Манюшкам будаўніцтва. Гэтая больш позьняя частка палацавага комплексу пабудавана ў стылі неаготыкі з элементамі мадэрну. Уваход разьмешчаны з боку, процілеглага ўваходу ў стары палац.
Пасьля будаўніцтва новага палаца стары пачаў служыць памяшканьнем для прыёму гасьцей. У палацы разьмяшчалася карцінная галерэя (у якой асаблівае месца займала карціна Валенція Ваньковіча «Адам Міцкевіч на гары Аюдаг»), вялікая бібліятэка, найбагацейшы архіў дакументаў і рукапісаў Агінскіх, Манюшкаў, Ваньковічаў. Інтэр'ер палаца быў упрыгожаны росьпісам.
Парадны двор сядзібы акружаў парк, да якога прымыкаў вялікі сад. Парк быў пейзажны, натуралістычны. У кампазіцыі выкарыстоўвалася мноства экзатычных дрэў.
Існуе легенда, паводле якой сядзіба была зьвязана з магілёўскім трактам тайным падземным тунэлем, у якім магла паехаць запрэжка з конямі…
Зараз сядзіба знаходзіцца на тэрыторыі Сьмілавіцкага сельскагаспадарчага каледжа, яна перагружаная сучаснымі будынкамі. Губляюцца апошнія рысы вялікага і цікавага ў мінулым ансамбля сядзібы Манюшкі-Ваньковічаў. Адсутнасьць сродкаў і абыякавасьць людзей, вядзе да таго, што вельмі хутка Сьмілавіцкі палацава-паркавы комплекс будзе беззваротна згублены…
vk.com/architekture
Першы (больш раньні) палац пабудаваны Станіславам Манюшкам у пачатку ХІХ стагодзьдзя ў замкава-гатычным стылі з выкарыстаньнем сцен старажытнага будынка (пабудаванага Марціянам Агінскім яшчэ ў другой палове XVII стагоддзя) у вёсцы Сьмілавічы, што знаходзіцца зусім недалёка ад сёньняшней сталіцы. У Станіслава Манюшкі, які атрымаў Сьмілавічы ад князя Агінскага, расло шасьцёра сыноў і чатыры дачкі. Падчас разьдзела бацькавых уладаньняў Сьмілавічы дасталіся Казіміру Манюшка, які ўзбагаціў жыцьцё сядзібы. Казімір заснаваў у Сьмілавічах школу для дзяцей, захапляўся прыродазнаўствам, асабліва батанікай. Апошняе зблізіла яго зь вядомым польскім навукоўцам, хімікам, біёлагам і лекарам, прафесарам Віленскага універсітэта Андрэем Снядэцкім, які пасьля часьцяком гасьцяваў у Сьмілавіцкай сядзібе.
Пасьля сьмерці Казіміра маёнтак перайшоў да малодшага з сыноў — Аляксандра, які ў 1856 годзе вырашыў пабудаваць новы палац побач з бацькавым. Але Аляксандр памірае, так і не завяршыўшы задуманае.
Яго дачка Паўліна сустракаецца зь Лявонам Ваньковічам і выходзіць за яго замуж. Ваньковіч, такім чынам стаўшы чарговым уладальнікам Сьмілавіч, завяршае да 1900 года распачатае Аляксандрам Манюшкам будаўніцтва. Гэтая больш позьняя частка палацавага комплексу пабудавана ў стылі неаготыкі з элементамі мадэрну. Уваход разьмешчаны з боку, процілеглага ўваходу ў стары палац.
Пасьля будаўніцтва новага палаца стары пачаў служыць памяшканьнем для прыёму гасьцей. У палацы разьмяшчалася карцінная галерэя (у якой асаблівае месца займала карціна Валенція Ваньковіча «Адам Міцкевіч на гары Аюдаг»), вялікая бібліятэка, найбагацейшы архіў дакументаў і рукапісаў Агінскіх, Манюшкаў, Ваньковічаў. Інтэр'ер палаца быў упрыгожаны росьпісам.
Парадны двор сядзібы акружаў парк, да якога прымыкаў вялікі сад. Парк быў пейзажны, натуралістычны. У кампазіцыі выкарыстоўвалася мноства экзатычных дрэў.
Існуе легенда, паводле якой сядзіба была зьвязана з магілёўскім трактам тайным падземным тунэлем, у якім магла паехаць запрэжка з конямі…
Зараз сядзіба знаходзіцца на тэрыторыі Сьмілавіцкага сельскагаспадарчага каледжа, яна перагружаная сучаснымі будынкамі. Губляюцца апошнія рысы вялікага і цікавага ў мінулым ансамбля сядзібы Манюшкі-Ваньковічаў. Адсутнасьць сродкаў і абыякавасьць людзей, вядзе да таго, што вельмі хутка Сьмілавіцкі палацава-паркавы комплекс будзе беззваротна згублены…
vk.com/architekture
0 каментароў