Putrid Collector - Sentenced To Carnage Insemination [ep]
Апублікавана
у
Рэцэнзіі
Putrid Collector — Sentenced To Carnage Insemination [ep]
Satanath Records, 2012
Дэбютны рэліз дэт-метал гурта Putrid Collector (а дакладней, one man project) са слаўнага горада-героя Севастопаля цэлы тыдзень чакаў, пакуль ваш пакорны слуга зьбярэ волю ў кулак, удумліва яго праслухае, і нарэшце зробіць ласку напісаць рэцэнзію. З чатырох дыскаў, прадстаўленых на рэцэнзію лэйблам Satanath Records, я ў першую чаргу абраў менавіта гэты. І ўсё дзякуючы выйгрышнаму афармленьню вокладкі — усё ж такі чырвона-чорна-белае спалучэньне колераў прыцягвае ўвагу больш, чым чорна-белае. На кавер-арце паказаныя сьцены нейкага памяшканьня, на якіх развешаныя розныя ланцугі і рамяні, што выклікае асацыяцыі з крывавымі оргіямі альбо катаваньнямі.
Праслухоўваньне самой ep-шкі ня стала для мяне катаваньнем, а наадварот, выклікала выключна станоўчыя эмоцыі. Прыемна слухаць музычныя запісы, у якіх чуваць кожны інструмент, але пры гэтым, усё разам успрымаецца як адзінае цэлае. Спадар Deployer, ідэйны лідэр і аўтар усіх кампазіцый, прарабіў вялікую працу — мала таго, што ён адыграў ды прасьпяваў ўсе партыі, дык яшчэ якасна ўсё запісаў і зьвёў, што заслугоўвае павагі. Паболей бы такіх універсальных музыкаў ня толькі на блэк-метал сцэне. Адзінае нараканьне выклікалі гітары – хочацца больш «тлушчу» на рытме ды дылэю на саляках, бо месцамі гучыць як zoom® у лінію.
Мяне, як аматара Vital Remains і творчасьці позьніх Deicide, парадаваў той факт, што матэрыял вельмі разнапланавы — у кожнай кампазіцыі знаходзіцца месца як для злоснай даўбёжкі, так і для меладычных уставак, хаця усё вельмі лаканічна і вытрымана. Хто сказаў, што сапраўдны death-metal ня можа быць меладычным, а прыгажосьць такой музыцы не патрэбная? Гітарныя сола гэта ня модна? Усё роўна, калі яны добра пабудаваныя і сыграныя, ўпісваюцца ў кампазіцыю і не раздражняюць слухача. З гэтым у Putrid Collector усё ў парадку, і дыск слухаецца на адным дыханьні, зацягваючы ўсё больш і больш пры кожным новым праслухоўваньні. Паглыбляцца ў сэнсавы складнік у падобнай музыцы ня бачу сэнсу, ды й буклет з тэкстамі адсутнічае. Дастаткова будзе перавесьці назвы трэкаў — рэкамендую онлайн сэрвісы translate google і translate.ru, альбо слоўнікі ў папяровым выглядзе.
Вердыкт: смачна, але мала — усяго 6 кампазіцый працягласьцю 26 з паловай хвілін, хаця ня варта забывацца, што гэта EP. Будзем спадзявацца, што лонгплэй не за гарамі. Вельмі шматспадзеўны праект, які не пакіне абыякавым ня толькі сапраўдных аматараў дэт-металу, але і іхных бацькоў, суседзяў ды хатніх жывёл. 8 зь 10.
Satanath Records, 2012
Дэбютны рэліз дэт-метал гурта Putrid Collector (а дакладней, one man project) са слаўнага горада-героя Севастопаля цэлы тыдзень чакаў, пакуль ваш пакорны слуга зьбярэ волю ў кулак, удумліва яго праслухае, і нарэшце зробіць ласку напісаць рэцэнзію. З чатырох дыскаў, прадстаўленых на рэцэнзію лэйблам Satanath Records, я ў першую чаргу абраў менавіта гэты. І ўсё дзякуючы выйгрышнаму афармленьню вокладкі — усё ж такі чырвона-чорна-белае спалучэньне колераў прыцягвае ўвагу больш, чым чорна-белае. На кавер-арце паказаныя сьцены нейкага памяшканьня, на якіх развешаныя розныя ланцугі і рамяні, што выклікае асацыяцыі з крывавымі оргіямі альбо катаваньнямі.Праслухоўваньне самой ep-шкі ня стала для мяне катаваньнем, а наадварот, выклікала выключна станоўчыя эмоцыі. Прыемна слухаць музычныя запісы, у якіх чуваць кожны інструмент, але пры гэтым, усё разам успрымаецца як адзінае цэлае. Спадар Deployer, ідэйны лідэр і аўтар усіх кампазіцый, прарабіў вялікую працу — мала таго, што ён адыграў ды прасьпяваў ўсе партыі, дык яшчэ якасна ўсё запісаў і зьвёў, што заслугоўвае павагі. Паболей бы такіх універсальных музыкаў ня толькі на блэк-метал сцэне. Адзінае нараканьне выклікалі гітары – хочацца больш «тлушчу» на рытме ды дылэю на саляках, бо месцамі гучыць як zoom® у лінію.
Мяне, як аматара Vital Remains і творчасьці позьніх Deicide, парадаваў той факт, што матэрыял вельмі разнапланавы — у кожнай кампазіцыі знаходзіцца месца як для злоснай даўбёжкі, так і для меладычных уставак, хаця усё вельмі лаканічна і вытрымана. Хто сказаў, што сапраўдны death-metal ня можа быць меладычным, а прыгажосьць такой музыцы не патрэбная? Гітарныя сола гэта ня модна? Усё роўна, калі яны добра пабудаваныя і сыграныя, ўпісваюцца ў кампазіцыю і не раздражняюць слухача. З гэтым у Putrid Collector усё ў парадку, і дыск слухаецца на адным дыханьні, зацягваючы ўсё больш і больш пры кожным новым праслухоўваньні. Паглыбляцца ў сэнсавы складнік у падобнай музыцы ня бачу сэнсу, ды й буклет з тэкстамі адсутнічае. Дастаткова будзе перавесьці назвы трэкаў — рэкамендую онлайн сэрвісы translate google і translate.ru, альбо слоўнікі ў папяровым выглядзе.
Вердыкт: смачна, але мала — усяго 6 кампазіцый працягласьцю 26 з паловай хвілін, хаця ня варта забывацца, што гэта EP. Будзем спадзявацца, што лонгплэй не за гарамі. Вельмі шматспадзеўны праект, які не пакіне абыякавым ня толькі сапраўдных аматараў дэт-металу, але і іхных бацькоў, суседзяў ды хатніх жывёл. 8 зь 10.
0 каментароў