Першы глэм-рок альбом Беларусі
Апублікавана
у
Рэцэнзіі
3-га ліпеня выйшаў у сьвет першы беларускі глэм рок альбом, пад назвай Monkeys Of XXI, дата супала з вызваленьнем Менска ад нямецка-фашысцкіх захопнікаў, што само па сабе вельмі сімвалічна. Але да сімвалізму даты вернемся пазьней, а спачатку пазнаёмімся з альбомам менскіх рокераў Stardust Circus.
Альбом быў выдадзены як інтэрнэт-рэліз, але пазьней таксама зьявіцца CD-дыск з адпаведным афармленьнем, тыраж якога будзе абмежаваны. Аздабленьнем вокладкі займаўся Эдвард Качан, а ролю мастацкага кансультанта выконваў знакаміты менскі майстар тату Віктар Мінько, плён яго працы можна ацаніць на гэтай жа старонцы. Зьвядзеньнем альбома займаўся Мікалай Няронскі (былы басіст Песьняроў), але ўсё гэта больш тэхнічныя пытаньні, а зараз непасрэдна пра альбом.
Пачынаецца гэты альбом са словаў знакамітага Левітана на фоне рознага шуму і сірэны напрыканцы Intro, якое прыводзяць нас да першага трэка — The Right To Break The Law. Колькі канцэртных выступаў пачыналася з гэтай бадзёрай адкрывашкі… Даволі жорсткі трэк, які рыхтуе вас да полнага адрыву.
Наступным ідзе крыху псіхадэлічны трэк пад назвай No Fear з меладычнымі гітарамі і цікавым прыпевам, пад які вельмі добра скакаць на танцпляцы.
Keep On Rockin' адназначна мае вельмі западаючы ў душу рыф і для многіх стаў візітнай карткай Stardust Circus, асабіста я магу слухаць гэту песьню бясконца. Яшчэ больш «смачным» трэк робіць бас-сола ў сярэдзіне.
Perfect Killer зь ягоным сырым і жорсткім гучаньнем, з панк агрэсіяй мае маленькую неспадзяванку ў сярэдзіне.
На наступнай песьне рок-н-рольны напор саступае месца мелодыцы і I Won't Save The World слухаецца практычна як балада зь вельмі прыгожым сола.
May Be I'm Insane ня вельмі парадаваў заміксаваным гучаньнем уступ а і прыпева, але ў астатнім гэта вельмі цікавая рэч, у якой ёсьць і напор, і мелодыка.
Вось мы і падышлі да загалоўнай кампазіцыі альбома Monkeys Of XXI, якая мае такую ж самую назву, скакаць і рабіць слэм пад яе адназначна вельмі добра. Сама песьня вельмі цікавая і мае нейкую асабістую рысу, якая вылучае яе з астатняга матэрыялу.
Далей чуем раздаўбайскае рок-н-рольнае гучаньне Red Light, трэка, які чапляе зь першых секунд.
Яшчэ адна цікавая рэч — War In The Streets – самая жорсткая кампазіцыя рэлізу, трэсьці башкою дазваляецца. Болей за тое, памятаю, як пад яе адбыўся death wall на беларускім фінале конкурса Emergenza.
Хітрыя хлопцы пакінулі самыя цікавыя трэкі на самы канец, да гэтага разаграваючы нас.
Апошняя і самая цікавая для меня песьня — Heaven №1, яна можа не “зайсьці” зь першага праслухоўваньня (гэта я папярэджваю), таму што адрозьніваецца ад усяго таго, што грала раней. Галоўны брыльянт усяго альбому: зрабіць песьню, у якой добра ўсё, і прыпаднесьці гэта ў такім выкананьні. Дзякуй вам, Stardust Circus. Песьня рана ці позна засядзе ў галаве кожнага, хто яе пачуе. Не падумайце, аніякіх намёкаў на папсу.
Вось і скончыўся дэбютны альбом Stardust Circus. На ім прысутнічае добрая якасьць гука і адпаведнае выкананьне, добра чуваць кожны інструмент і вакал. Афармленьне таксама вельмі цікавае.
І зараз мы вяртаемся да сімвалізму даты выхаду рэлізу. Stardust Circus у вобразах салдат Чырвонай арміі нападае на ўсіх, хто пачуе ды ўбачыць іх. Нам толькі трэба дачакацца прэзентацыі альбома, якая будзе ў верасьні — тады ўсё гэта ўбачым і пачуем у фармаце live. Мабыць калісьці будзе цэлая армія фанатаў гэтага гурта, бо альбом, так бы мовіць, заходне-арыентаваны: з усёй лірыкай на ангельскай мове. Таму Чырвоная глэм рок армія наступае на захад.
Першы блін пад назвай Monkeys Of XXI не апынуўся комам, слухаецца вельмі добра, і нават хочацца яшчэ. Хай у хлопцаў усё атрымаецца!
Напрыканцы хачу папярэдзіць тых, хто пры словах глэм рок думае аб размалёваных і жанчынападобных мужыках. Усё гэтае засталося ў вясёлых і яскравых васьмідзясятых, з выглядам музыкаў можна азнаёміцца ўнізе старонкі, дзе знаходзіцца і спасылка на альбом.
Спасылка на альбом
Афіцыйная старонка гурта ўкантакце
Тэкст: Сяргей Бохан rocker
Альбом быў выдадзены як інтэрнэт-рэліз, але пазьней таксама зьявіцца CD-дыск з адпаведным афармленьнем, тыраж якога будзе абмежаваны. Аздабленьнем вокладкі займаўся Эдвард Качан, а ролю мастацкага кансультанта выконваў знакаміты менскі майстар тату Віктар Мінько, плён яго працы можна ацаніць на гэтай жа старонцы. Зьвядзеньнем альбома займаўся Мікалай Няронскі (былы басіст Песьняроў), але ўсё гэта больш тэхнічныя пытаньні, а зараз непасрэдна пра альбом.
Пачынаецца гэты альбом са словаў знакамітага Левітана на фоне рознага шуму і сірэны напрыканцы Intro, якое прыводзяць нас да першага трэка — The Right To Break The Law. Колькі канцэртных выступаў пачыналася з гэтай бадзёрай адкрывашкі… Даволі жорсткі трэк, які рыхтуе вас да полнага адрыву.
Наступным ідзе крыху псіхадэлічны трэк пад назвай No Fear з меладычнымі гітарамі і цікавым прыпевам, пад які вельмі добра скакаць на танцпляцы.
Keep On Rockin' адназначна мае вельмі западаючы ў душу рыф і для многіх стаў візітнай карткай Stardust Circus, асабіста я магу слухаць гэту песьню бясконца. Яшчэ больш «смачным» трэк робіць бас-сола ў сярэдзіне.
Perfect Killer зь ягоным сырым і жорсткім гучаньнем, з панк агрэсіяй мае маленькую неспадзяванку ў сярэдзіне.
На наступнай песьне рок-н-рольны напор саступае месца мелодыцы і I Won't Save The World слухаецца практычна як балада зь вельмі прыгожым сола.
May Be I'm Insane ня вельмі парадаваў заміксаваным гучаньнем уступ а і прыпева, але ў астатнім гэта вельмі цікавая рэч, у якой ёсьць і напор, і мелодыка.
Вось мы і падышлі да загалоўнай кампазіцыі альбома Monkeys Of XXI, якая мае такую ж самую назву, скакаць і рабіць слэм пад яе адназначна вельмі добра. Сама песьня вельмі цікавая і мае нейкую асабістую рысу, якая вылучае яе з астатняга матэрыялу.
Далей чуем раздаўбайскае рок-н-рольнае гучаньне Red Light, трэка, які чапляе зь першых секунд.
Яшчэ адна цікавая рэч — War In The Streets – самая жорсткая кампазіцыя рэлізу, трэсьці башкою дазваляецца. Болей за тое, памятаю, як пад яе адбыўся death wall на беларускім фінале конкурса Emergenza.
Хітрыя хлопцы пакінулі самыя цікавыя трэкі на самы канец, да гэтага разаграваючы нас.
Апошняя і самая цікавая для меня песьня — Heaven №1, яна можа не “зайсьці” зь першага праслухоўваньня (гэта я папярэджваю), таму што адрозьніваецца ад усяго таго, што грала раней. Галоўны брыльянт усяго альбому: зрабіць песьню, у якой добра ўсё, і прыпаднесьці гэта ў такім выкананьні. Дзякуй вам, Stardust Circus. Песьня рана ці позна засядзе ў галаве кожнага, хто яе пачуе. Не падумайце, аніякіх намёкаў на папсу.
Вось і скончыўся дэбютны альбом Stardust Circus. На ім прысутнічае добрая якасьць гука і адпаведнае выкананьне, добра чуваць кожны інструмент і вакал. Афармленьне таксама вельмі цікавае.
І зараз мы вяртаемся да сімвалізму даты выхаду рэлізу. Stardust Circus у вобразах салдат Чырвонай арміі нападае на ўсіх, хто пачуе ды ўбачыць іх. Нам толькі трэба дачакацца прэзентацыі альбома, якая будзе ў верасьні — тады ўсё гэта ўбачым і пачуем у фармаце live. Мабыць калісьці будзе цэлая армія фанатаў гэтага гурта, бо альбом, так бы мовіць, заходне-арыентаваны: з усёй лірыкай на ангельскай мове. Таму Чырвоная глэм рок армія наступае на захад.
Першы блін пад назвай Monkeys Of XXI не апынуўся комам, слухаецца вельмі добра, і нават хочацца яшчэ. Хай у хлопцаў усё атрымаецца!
Напрыканцы хачу папярэдзіць тых, хто пры словах глэм рок думае аб размалёваных і жанчынападобных мужыках. Усё гэтае засталося ў вясёлых і яскравых васьмідзясятых, з выглядам музыкаў можна азнаёміцца ўнізе старонкі, дзе знаходзіцца і спасылка на альбом.
Спасылка на альбом
Афіцыйная старонка гурта ўкантакце
Тэкст: Сяргей Бохан rocker
3 каментара
Убедительная просьба не откладывать исполнение в долгий ящик и убрать изначально неверную информацию. Консультацию можете получить непосредственно у музыкантов Stardust Circus.
С уважением, Эдвард Качан – именно тот, кто разрабатывал обложку диска и продолжает работу над вкладышем.