Першы прог-металічны фестываль Беларусі
Апублікавана
у
Рэпартажы
80 Фота
![image](/uploads/images/topic/2016/05/03/887ff82f48_500.jpg)
2 траўня 2016 адбыўся першы ў сваім родзе фестываль беларускага прог-металу. Ініцыяваны высілкамі гурта Endogenesis, акром іх саміх, мерапрыемства пад назвай “7/8 fest” мела ў абойме дзьве female-fronted каманды: прагрэсіўшчыкаў-меладыстаў Borealis і грувовых джэнт-прогераў Asymmetry і музыкальна-істэрычных эксперыментатараў Mascara the Furies.
Акурат за дзень да гэтага прагучаў «фестываль цёмнае музыкі» Darkness Fest. Абодва мерапрыемствы йшлі па пераносах, і зьмена даты 7/8 fest зь 1 на 2 траўня пазбавіла «самага цяжкага выбару» між двума цікавымі тэматычнымі імпрэзамі.
Уласна, да фэсту. Адбываўся ён у клубе «ili» (поўная назва «бар ili клуб» — дастаткова дзіўная шыльда для завядзеньня зь беларускамоўным фарматам). Гэта былы «Салтайм», значна прыхарошаны і акультураны, месцамі — нават да непазнавальнасьці. Інтэр'ер і планіроўка спазналі буйныя зьмены: на новых месцах і сцэна, і бар. Словамі апісваць марудна — лепей бачыць самім. Адназначна стала ў разы лепей. Болей утульна і, так бы мовіць, прыстойна. І, што асабліва прыкметна, павялічылася сцэнічная пляцоўка. Залік. Што яшчэ зусім нязвычна беларускаму воку — ізаляцыя ўдаркі, адмысловы празрысты кораб з барабаннай усталёўкай унутры, які прызваны вырашыць праблему гуку ў невялікім памяшканьні. Сьвятло таксама пастаўлена прафесійна. Ува многім дзякуючы яму стваралася ўтульная разьняволеная атмасфера на танцпляцы, а гурты ўдала падкрэсьліваліся. Адным словам, «ili» мае сур'ёзную прэтэнзію стаць новым месцам для цяжкіх мерапрыемстваў, і ўжо становіцца.
Адкрывалі канцэрт удалыя хлопцы пад загадкавай назвай Mascara the Furies. Калі пабачыш іх хоць раз ужывую — ужо не забудзеш. Шалёны адрыў на сцэне, складанасьць пабудовы кампазіцый, разнастайнасьць гучаньняў. Гэта нават цяжка і блізка параўнаць зь нейкім вядомым аналагам, а навесіць цэтлікі стыляў — і пагатоў. Хлопцы выступалі і ў «Графіці», і ў TNT, але нідзе ня ўпісваліся ў фармат. Як кажуць самі: іх мэта дасягнутая, калі слухач уваходзіць у кагнітыўны дысананс ад такой музыкі. Замест жанравай самаідэнтыфікацыі яны прыводзяць цытату пра сябе: «У меру музыкальная, у меру істэрычная музыка». Падпішусь.
![](/uploads/images/00/00/12/2016/05/04/b32ba0.jpg)
Гурт Asymmetry, мяркуючы па афіцыйнай старонцы, існуе нямала гадоў, але на фэсьце выглядаў юным, тым ня меней ужо дастаткова абкатаным. За нядоўгую праграму нас пачаставалі грувовым музлом з добра пастаўленым жаночым вакалам. Слухаецца прыемна, але нявольна хочацца разьвіцьця ў кампазіцыях. Думаю, хіты ў Asymmetry яшчэ будуць.
![](/uploads/images/00/00/12/2016/05/04/889767.jpg)
Другое прышэсьце Endogenesis. Хлопцы гучна заявілі пра сябе ўлетку 2015, выпусьціўшы EP і пасьпяхова дэбютаваўшы, упрыгожыўшы сабою сумны DreamFest. Адтуль мы абяцалі за імі сачыць — і вось мы тут, сьведчым. Сказаць, што музыка тэхнічная і прагрэсіўная ад слова насычанасьць — не сказаць нічога. Мы з калегам стаялі як зачараваныя, услухваючыся ў філігранныя пасажы сола-гітарыста, месца якіх у кампазіцыях гарманічна запраўляецца як ня менш тэхнічнымі клавішнымі ў выкананьні прыгожай дзяўчыны, як няпростымі рытм-партыямі, так і моцным лірычным вакалам. Вакалісту, небараку, «шанцуе»: мінулым разам давялося выступаць праз ангіну, а гэтым — у гіпсе. Прызнацца, стыльная палка толькі дадавала шарму, а пакутніцкі выраз вачэй прымушаў верыць. Шкада толькі, што згубіў свае доўгія валасы, зь якімі франтмэнскі вобраз быў больш каларытным.
![](/uploads/images/00/00/12/2016/05/04/44fbad.jpg)
Borealis не пакрыўдзілі тых, хто прагнуў навінак: у праграме, апрача знаёмых меладычна-прагрэсіўных рэчаў прагучалі дзьве новыя кампазіцыі, а асобным падарункам быў кавер на ABBA — «Gimme Gimme Gimme». Працяглы, насычаны сэт, ідэальны ў сваёй завяршальнай пазіцыі, якая надала асаблівае разьняволенасьці і лучнасьці з народам. На біс быў выкананы «Сьнежань», безь якога, згодна дамове, BelMetal ня мог адпусьціць Borealis. Песьня гэтая — сапраўдная пярліна беларускае музычнае спадчыны. І адказна заяўлю, так пранікліва і шчыра вакалістка Іра яе шчэ ня пела.
![](/uploads/images/00/00/12/2016/05/04/ae438e.jpg)
На тым і скончылі, ва ўтульнай атмасферы, з радаснымі эмоцыямі, пачуцьцём годна зробленай справы і ўдала праведзенага вечару. Бескампрамісна рэспектуем аргам за такі заклад падмурку для разьвіцьця прагрэсіўнай цяжкой музыкі, радуемся іхнаму цьвёрдаму намеру падарыць нам «7/8 fest №2». Адзначаем, што ў кампанію да Serdce і Essence of Datum, Irreversible Mechanism ды Posthumous Blasphemer, разам са студыйнымі In Search For і (пакуль) студыйнымі Innerspace, насьпявае новы эшэлон, і хочацца, каб прагрэсіўны накірунак фармаваўся ў асобную субкультурную галіну. Бо ня можа ня радаваць прагрэс любога кшталту ў справе фармаваньня асобных плыняў, што ствараюць агульнае палатно белметал-сцэны.
Тэкст: Ян Мачульскі
Фота: Вольга Канн
![](/uploads/images/00/00/12/2016/05/04/85e1d3676e.jpg)
Уласна, да фэсту. Адбываўся ён у клубе «ili» (поўная назва «бар ili клуб» — дастаткова дзіўная шыльда для завядзеньня зь беларускамоўным фарматам). Гэта былы «Салтайм», значна прыхарошаны і акультураны, месцамі — нават да непазнавальнасьці. Інтэр'ер і планіроўка спазналі буйныя зьмены: на новых месцах і сцэна, і бар. Словамі апісваць марудна — лепей бачыць самім. Адназначна стала ў разы лепей. Болей утульна і, так бы мовіць, прыстойна. І, што асабліва прыкметна, павялічылася сцэнічная пляцоўка. Залік. Што яшчэ зусім нязвычна беларускаму воку — ізаляцыя ўдаркі, адмысловы празрысты кораб з барабаннай усталёўкай унутры, які прызваны вырашыць праблему гуку ў невялікім памяшканьні. Сьвятло таксама пастаўлена прафесійна. Ува многім дзякуючы яму стваралася ўтульная разьняволеная атмасфера на танцпляцы, а гурты ўдала падкрэсьліваліся. Адным словам, «ili» мае сур'ёзную прэтэнзію стаць новым месцам для цяжкіх мерапрыемстваў, і ўжо становіцца.
Адкрывалі канцэрт удалыя хлопцы пад загадкавай назвай Mascara the Furies. Калі пабачыш іх хоць раз ужывую — ужо не забудзеш. Шалёны адрыў на сцэне, складанасьць пабудовы кампазіцый, разнастайнасьць гучаньняў. Гэта нават цяжка і блізка параўнаць зь нейкім вядомым аналагам, а навесіць цэтлікі стыляў — і пагатоў. Хлопцы выступалі і ў «Графіці», і ў TNT, але нідзе ня ўпісваліся ў фармат. Як кажуць самі: іх мэта дасягнутая, калі слухач уваходзіць у кагнітыўны дысананс ад такой музыкі. Замест жанравай самаідэнтыфікацыі яны прыводзяць цытату пра сябе: «У меру музыкальная, у меру істэрычная музыка». Падпішусь.
![](/uploads/images/00/00/12/2016/05/04/b32ba0.jpg)
Гурт Asymmetry, мяркуючы па афіцыйнай старонцы, існуе нямала гадоў, але на фэсьце выглядаў юным, тым ня меней ужо дастаткова абкатаным. За нядоўгую праграму нас пачаставалі грувовым музлом з добра пастаўленым жаночым вакалам. Слухаецца прыемна, але нявольна хочацца разьвіцьця ў кампазіцыях. Думаю, хіты ў Asymmetry яшчэ будуць.
![](/uploads/images/00/00/12/2016/05/04/889767.jpg)
Другое прышэсьце Endogenesis. Хлопцы гучна заявілі пра сябе ўлетку 2015, выпусьціўшы EP і пасьпяхова дэбютаваўшы, упрыгожыўшы сабою сумны DreamFest. Адтуль мы абяцалі за імі сачыць — і вось мы тут, сьведчым. Сказаць, што музыка тэхнічная і прагрэсіўная ад слова насычанасьць — не сказаць нічога. Мы з калегам стаялі як зачараваныя, услухваючыся ў філігранныя пасажы сола-гітарыста, месца якіх у кампазіцыях гарманічна запраўляецца як ня менш тэхнічнымі клавішнымі ў выкананьні прыгожай дзяўчыны, як няпростымі рытм-партыямі, так і моцным лірычным вакалам. Вакалісту, небараку, «шанцуе»: мінулым разам давялося выступаць праз ангіну, а гэтым — у гіпсе. Прызнацца, стыльная палка толькі дадавала шарму, а пакутніцкі выраз вачэй прымушаў верыць. Шкада толькі, што згубіў свае доўгія валасы, зь якімі франтмэнскі вобраз быў больш каларытным.
![](/uploads/images/00/00/12/2016/05/04/44fbad.jpg)
Borealis не пакрыўдзілі тых, хто прагнуў навінак: у праграме, апрача знаёмых меладычна-прагрэсіўных рэчаў прагучалі дзьве новыя кампазіцыі, а асобным падарункам быў кавер на ABBA — «Gimme Gimme Gimme». Працяглы, насычаны сэт, ідэальны ў сваёй завяршальнай пазіцыі, якая надала асаблівае разьняволенасьці і лучнасьці з народам. На біс быў выкананы «Сьнежань», безь якога, згодна дамове, BelMetal ня мог адпусьціць Borealis. Песьня гэтая — сапраўдная пярліна беларускае музычнае спадчыны. І адказна заяўлю, так пранікліва і шчыра вакалістка Іра яе шчэ ня пела.
![](/uploads/images/00/00/12/2016/05/04/ae438e.jpg)
На тым і скончылі, ва ўтульнай атмасферы, з радаснымі эмоцыямі, пачуцьцём годна зробленай справы і ўдала праведзенага вечару. Бескампрамісна рэспектуем аргам за такі заклад падмурку для разьвіцьця прагрэсіўнай цяжкой музыкі, радуемся іхнаму цьвёрдаму намеру падарыць нам «7/8 fest №2». Адзначаем, што ў кампанію да Serdce і Essence of Datum, Irreversible Mechanism ды Posthumous Blasphemer, разам са студыйнымі In Search For і (пакуль) студыйнымі Innerspace, насьпявае новы эшэлон, і хочацца, каб прагрэсіўны накірунак фармаваўся ў асобную субкультурную галіну. Бо ня можа ня радаваць прагрэс любога кшталту ў справе фармаваньня асобных плыняў, што ствараюць агульнае палатно белметал-сцэны.
Тэкст: Ян Мачульскі
Фота: Вольга Канн
0 каментароў