avatar
avatar

Agnostic Front
Апублікавана у Рэпартажы

56 Фота
image
Лета бязьлітасна набліжалася да свайго канца, не жадаючы нават цешыць нас цёплымі днямі. Тут хочаш-ня хочаш, а трэба ісьці ў душны клуб, па якому трошкі пасьпелі засумаваць за лета. Тым больш, што тут такая нагода! 28 жніўня, дзякуючы намаганьням Wake Up Promo, нас у другі раз наведалі першапраходцы нью-ёрк хардкору Agnostic Front.

Мінулы канцэрт ва ўжо рыпнуўшымся Рэактары, які быў амаль аншлагавым, як мінімум намякаў, што людзей будзе шмат. Так яно ў выніку і атрымалася: задоўга да пачатку шоў пад Рэпаблікам можна было ўбачыць хардкор-тусоўшчыкаў абсалютна розных узростаў. Асабліва каларытна выглядалі людзі, якія, мяркуючы па ўзросьце, былі разам з гуртом яшчэ ў тых самых далёкіх 80-х.

Сапортам сёлетняга канцэрту, як і ў мінулы раз, былі менчукі Fuck It All. У пэўнай ступені ўжо легендарная банда, вядомая сваёй радыкальнай ідэялагічнай пазіцыяй і такой жа лірыкай. З нагоды шоў хлопцы запісалі сінгл з дзьвюх песень, але ўжо й сам выступ пасьля перапынку быў падарункам.
Доўга раскачваць натоўп не прыйшлося, і хутка па сцэне залёталі магутныя хлопцы-стэйдждайверы. Часткова ў балаклавах, што дадавала выступу яшчэ больш небясьпечны выгляд. Вакаліст Руслан Шнур заклікаў людзей шалець, бо “Гэта хардкор шоў, вашую маць!” Варта адзначыць, што асабліва заклікаць нікога ня трэба было, людзі на самай справе зачакаліся жывых пуступаў гурта. Minsk City Hardcore, якую пелі ўсёй залай – яшчэ адно таму пацьверджаньне.

Амерыканскія ветэраны ня вымусілі сябе доўга чакаць, стартануўшы зь інтрухі і сакавітай The Eliminator. Тым, хто ня ведае, як праходзяць канцэрты татак хардкору, раю спачатку паглядзець іх лайв-запісы. Таму што цяжка будзе словамі выразіць гэта. Стэйдждайвінг, сёркл-піты і слэм, рукі і ногі, якія круціліся на 360 градусаў і прыляталі людзям паўсюль, куды толькі было магчыма.

Задаволены Роджэр і ультра-харызматычны “галоўны мастурбатар” Віні Сьцігма нават і блізка не выглядалі на свае 50, трымаючы людзей цалкам пад сваім кантролем і вымушаючы шалець пасьля кожнага хіта ўсё мацней і мацней. Апафіёз быў дасягнуты на Gotta Go.Першапачаткова са сцэны проста павінныя былі скочыць каля дваццаці дзяўчатак. Якім Роджэр параіў паводзіць сябе з хлопцамі, якія іх ловяць, так жа, што яны робіць гэта з дзяўчатамі. Але тут усё пайшло не на плане, і літаральна за палову хвіліны сцэну запоўнілі яшчэ каля паловы сотні маладзёнаў. Уявіце музыкаў, якія намагаюцца граць свае песьні, схаваўшыся ззаду сцэны, а ім у свабодныя мікрафоны падпяваюць іх фэны. Не забываючыся про краўд-сёрфінг. Курва, краўд-сёрфінг па галовах людзей на сцэне побач з Agnostic Front! Ну ня цуд гэта?

Яшчэ адзін наш журналіст, Сяргей Бохан, таксама ўдзельнічаў ва ўсім гэтым і захацеў сказаць некалькі словаў. “Будучы аматарам усялякіх рокаў, рокэнролаў ды камерцыйных металаў люблю толькі дзьве фармацыі (Agnostic Front ды Hatebreed), якія граюць хардкор. І выйшла так, што мінуць менскі канцэрт легендаў жанру я ня меў аніякага права. Гэта была мая першая хардкор імпрэза і яна апынулася настолькі крутой ды цудоўнай, што вырашыў катануць абзац і ад сябе. Гурт і натоўп выкладваліся кожны на ўсе 100%, такой актыўнай двіжухі на танцпляцы я ня бачыў ніколі, тое ж самае тычыцца кантакту ды ўзаемадзеяньня з прыхільнікамі. Зь інтэрваламі ўсяго ў некалькі імгненьняў са сцэны ляціць мінімум адзін чалавек, шалёныя сёркл-піты разам з дастаткова жорсткім слэмам пад вельмі бодрую і крутую музыку, увогуле гэта быў вельмі мужчынскі і брутальны канцэрт, з усім выцякаючым, але мне вельмі спадабалася. Такога зараду бадзёрасьці і энергіі ў мяне не было даўно, ды ўвогуле схадзіць на такое мерапрыемства было прышпільна і нават палезна. Убачыць ды пачуць гурт, пад які было зламана столькі мэблі ў інязаўскім інтэрнаце — вэры гуд. Пасьля канцэрту нават хацелася пастрыгчыся налыса, набыць 10 кг пратэіну ды забіцца татухамі, але адпусьціла, а вось пратэінчык лішнім ня будзе, толькі не ў такой колькасьці.”

Былі яшчэ шпалеры з лога гурта, шчырыя Роджэравы словы аб сапраўды сьпякотным прыёме ў нашым горадзе. І было бачна, што кажа ён праўду. Бо людзі, якія пражылі палову стагодзьдзя хардкорам проста ня могуць хлусіць. Як і тыя, хто прыйшоў іх падтрымаць. Дзякуй вам усім.

Тэкст: Ігар Богуш&Сяргей Бохан
Фота: Антон Кавалеўскі

56 выяў

0 каментароў

Каб пакінуць каментар