Moonspell у Менску

Апублікавана 31 кастрычніка 2013, 20:33 у Рэпартажы

30 кастрычніка партугальскія гатычныя металісты Moonspell зноў наведалі Беларусь

Сьвятло сьлепіць твар, гук дурманіць сьвядомасьць, секунда – і засталіся толькі пыл ды карагод уражаньняў. Менавіта гэтак, шалёным імгненьнем, пранеслася шоў партугальскіх готык-зорак Moonspell. Амаль на дзьве гадзіны зала нібыта апынулася ў абдымках калючага ваўнянага шаліка, імгненьне – і ўсё, выступ скончыўся, нават не пасьпеўшы распачацца.

Ня ведаю, як для ўсіх музыкаў гурта, але для большасьці гэта быў трэці крок на нашу зямлю, аднак пасьпяховы паўнавартасны выступ – менавіта другі. І гэта ёсьць дасягненьнем менавіта хлопцаў з “Wake up! Promo”, менавіта яны першымі зрабілі прывоз адных з чацьвёркі зь няўдалага “Бруднага фэсту”. Пасьпяховым прывозам адной з камандаў з той гісторыі на “праклёне” гуртоў была пастаўлена тлустая кропка ўжо больш за год таму. Тым, хто сумняваўся і не пайшоў у той раз, засталося только з зайдрасьцю глядзець фота ды відэа. Ну і чакаць другога выступу, канечне.

Падчас спробы нумар два зала літаральна ламілася. Ужо ў падземным пераходзе былі бачныя як алдскульныя ваяры металу, так і зусім яшчэ юнакі, якія зь цікаўнасьцю стралялі па баках вачыма. Ну, яно і добра, генерацыя металхэдаў жыве ды аднаўляецца, і ў пэўны час ўжо яны назавуць алдскулам нас, якім Moonspell зараз падыходзяць у таты. Сцэна была аформлена звычайнымі вялікімі банэрамі ззаду, але ж сьвятло, якое было сьвятло! Адзін раз ужо бачыўшы іх выступ на вялікай пляцоўцы, я ня думаў, што клубныя канцэрты будуць падобныя да буйных. Памыляўся. Кожны рух і слова былі падкрэсьленыя характэрным колерам ды мільгаценьнем.

Паводле сэтліста не было ніякіх пытаньняў, сыгралі як класіку, гэтак і такія нечаканыя рэчы, як Luna і Mephisto, зрабіўшы сапраўдны падарунак. Ну, і канечне, класічныя Nocturna i Opium, Alma Mater і Vampiria, першыя працы хоць і не былі сыграныя цалкам, як тое плануецца ў расейскай частцы тура, але галоўныя баявыя трэкі зайшлі выдатна.

Музыкі, узрост якіх падыходзіць да чацьвёртага дзесятка, на сцэне выглядалі сапраўднымі маладзёнамі. Кучаравыя, смазьлівыя партугальскія хлопцы выклікалі яскравыя агеньчыкі ў вачах дзяўчын. Сапраўды, музыкі заўсёды будуць маладымі, пакуль яны на сцэне. Была нават бойка пад сцэнай напачатку шоў, што адзначыў Фэрнанда, маўляў, ня трэба гэтак аттапырвацца, яшчэ ўсё наперадзе, хопіць усім. Дарэчы, кантактаваў ён з публікай падчас усяго выступу, не стаяў моўчкі ў слупах дыму, як гэта бывае на большасьці іх шоў. Астатнія ўдзельнікі гурта таксама драйвова дрыгалі галовамі і выглядалі цалкам задаволенымі.

Гук быў хоць і не выдатным, але гэта звычайная хвароба Рэпабліка. Трэба адзначыць, што ў кашы, якая здаралася час ад часу, вакал выдатна чытаўся на працягу ўсяго выступу.
У выніку скажу, што шоў атрымалася. Жыва, бойка, драйвова, харызматычна ды, канечне, рамантычна. Дзякуй арганізатарам за чарговы прывоз, з задавальненьнем пабачыў бы іх яшчэ не адзін раз.