Northern Blaze #2: Irish Black Metal Special (часопіс 2008)
Апублікавана
у
Рэцэнзіі
Northern Blaze #2:
Irish Black Metal Special (часопіс 2008)
Гэты нумар ірландскага выдання с першай жа старонкі заваюе сімпатыю ці не любога нацыяналіста ці рэгіяналіста. Рэдактар Мацей Мур (Matthew Moore) у рэдакцыйным уступе заклікае ірландцаў быць ірландцамі, гутарыць на сваёй мове і прытрымлівацца сваёй традыцыйнай культуры. Ён абвяшчае, што сучасныя матэрыялізм і закормленасць ? куды большая небяспека для ірландскай самабытнасці і самастойнасці, чым усе войны і інтэрвенцыі, якія перажыла Ірландыя за сваю гісторыю. Ён агучвае ідэю таго, што кожны металічны гурт мусіў бы граць музыку свайго рэгіёну (напр., Гданьск-метал, Мар’іна-горка-метал, Пружаны-метал і г.д.), перадаваць у музыцы вобразы свайго краю, а не тупа браць гатовыя міжнародныя трафарэты-стэрэатыпы black/death/doom/grind… Ён ужывае панятак Heritage Metal (heritage ? спадчына) для апісання традыцыяналістычна скіраваных гуртоў кшталту Primordial.
Так, магчыма, і павінна быць. Варта пазбаўляць метал непрыемных рыс прыблатнёнай паразітычнай субкультуры і рабіць з яго сапраўдную культурную сілу, пераключаць на мэты высокага ўзроўню. Бо акрамя нас, ужо мала хто цікавіцца нематэрыяльнымі каштоўнасцямі, аднаўленнем здаровага парадку ў свеце. Акрамя нас саміх, мала хто цікавіцца нашай воляй.
Праўда, у саміх матэрыялах часопіса не так і шмат увагі нададзена грамадскім праблемам. Інтэрв’ю з гуртамі збольшага пабудаваны на банальных пытаннях пра асабістыя эмоцыі, перажыванні, досвед канцэртнай дзейнасці, лэйблы, планы на будучыню і г. д. Дробязі і персаналізм. Глыбінных пытанняў адносна ідэй ці музычнага матэрыялу няма.
Гэтую карціну паляпшае артыкул пра NSBM, у якім аўтар дае правільнае азначэнне панятку “нацыстаў” і паказвае, што шмат якія гурты публіка называе нацы-гуртамі некарэктна і што робіцца гэта ці ад няведання, ці з мэтай ачарніць.
Адсканаваны часопіс даступны тут.
Irish Black Metal Special (часопіс 2008)
Гэты нумар ірландскага выдання с першай жа старонкі заваюе сімпатыю ці не любога нацыяналіста ці рэгіяналіста. Рэдактар Мацей Мур (Matthew Moore) у рэдакцыйным уступе заклікае ірландцаў быць ірландцамі, гутарыць на сваёй мове і прытрымлівацца сваёй традыцыйнай культуры. Ён абвяшчае, што сучасныя матэрыялізм і закормленасць ? куды большая небяспека для ірландскай самабытнасці і самастойнасці, чым усе войны і інтэрвенцыі, якія перажыла Ірландыя за сваю гісторыю. Ён агучвае ідэю таго, што кожны металічны гурт мусіў бы граць музыку свайго рэгіёну (напр., Гданьск-метал, Мар’іна-горка-метал, Пружаны-метал і г.д.), перадаваць у музыцы вобразы свайго краю, а не тупа браць гатовыя міжнародныя трафарэты-стэрэатыпы black/death/doom/grind… Ён ужывае панятак Heritage Metal (heritage ? спадчына) для апісання традыцыяналістычна скіраваных гуртоў кшталту Primordial.
Так, магчыма, і павінна быць. Варта пазбаўляць метал непрыемных рыс прыблатнёнай паразітычнай субкультуры і рабіць з яго сапраўдную культурную сілу, пераключаць на мэты высокага ўзроўню. Бо акрамя нас, ужо мала хто цікавіцца нематэрыяльнымі каштоўнасцямі, аднаўленнем здаровага парадку ў свеце. Акрамя нас саміх, мала хто цікавіцца нашай воляй.
Праўда, у саміх матэрыялах часопіса не так і шмат увагі нададзена грамадскім праблемам. Інтэрв’ю з гуртамі збольшага пабудаваны на банальных пытаннях пра асабістыя эмоцыі, перажыванні, досвед канцэртнай дзейнасці, лэйблы, планы на будучыню і г. д. Дробязі і персаналізм. Глыбінных пытанняў адносна ідэй ці музычнага матэрыялу няма.
Гэтую карціну паляпшае артыкул пра NSBM, у якім аўтар дае правільнае азначэнне панятку “нацыстаў” і паказвае, што шмат якія гурты публіка называе нацы-гуртамі некарэктна і што робіцца гэта ці ад няведання, ці з мэтай ачарніць.
Адсканаваны часопіс даступны тут.
0 каментароў