Perversus Stigmata - “Interstellar Hatred Void” (альбом 2009)
Апублікавана
у
Рэцэнзіі
Perversus Stigmata
“Interstellar Hatred Void” (альбом 2009)
6 трэкаў / 31 хвіліна
More Hate Productions
Гітара грае ў асноўным адкрытым трэмала (чосам) па нотах і інтэрвалах, часам заглушаным трэмала і асобнымі ўдарамі па струнах. Бубны выдаюць бластбіты ды размашыстыя хвале-і маршападобныя рытмы. Вакаліст хрыпла і досыць разборліва крычыць свае партыі, якія, аднак, складзены без фантазіі і асаблівай увагі да гучання жывой мовы.
Камбінацыі рыфаў слухаюцца гладка, не выклікаюць вострага пачуцця несумяшчальнасці і нелагічнасці. Але гэта болей праз прастэчу саміх рыфаў, чым праз прадуманасць структуры кампазіцый. Музыкі шырока ўжываюць прадказальныя фігуры кшталту “гэты такт на адной ноце, наступны на другой, і зноў на першай, і зноў на другой”; ці, як варыянт, паўтараюць адну і тую ж мелодыю з чаргаваннем у розных танальнасцях, чым амаль непазбежна зводзяць ролю гэтай мелодыі да выпадковага нязначнага запаўнення эфіру. Шмат дзе гітара суправаджаецца пералівістымі партыямі сінтэзатара і ад таго дзейнічае тупа як інструмент акампанементу.
На дыску ўсё ж ёсць прынамсі адна песня, у якой улюбёныя прыёмы гэтых музыкаў на некалькі секунд далі ўдалы вынік і якая адразу ж звяртае на сябе ўвагу: “Чорныя зоркі”. Тым не менш, увесь стыль гэтых дзецюкоў з Сергіева Пасада выглядае пародыяй на пэўныя ўзоры BM-сцэны. Паглядзеўшы на мянушкі ды нафарбаваныя твары музыкаў, на збольшага беззмястоўныя тэксты, можна меркаваць, што яны яшчэ да аб’яднання ў гурт ведалі, які з гатовых стылёвых трафарэтаў ім абраць.
Спіс песень:
1 Hate
2 Astral
3 Black Stars
4 Silence
5 Perversus Stigmata
6 Death
“Interstellar Hatred Void” (альбом 2009)
6 трэкаў / 31 хвіліна
More Hate Productions
Гітара грае ў асноўным адкрытым трэмала (чосам) па нотах і інтэрвалах, часам заглушаным трэмала і асобнымі ўдарамі па струнах. Бубны выдаюць бластбіты ды размашыстыя хвале-і маршападобныя рытмы. Вакаліст хрыпла і досыць разборліва крычыць свае партыі, якія, аднак, складзены без фантазіі і асаблівай увагі да гучання жывой мовы.
Камбінацыі рыфаў слухаюцца гладка, не выклікаюць вострага пачуцця несумяшчальнасці і нелагічнасці. Але гэта болей праз прастэчу саміх рыфаў, чым праз прадуманасць структуры кампазіцый. Музыкі шырока ўжываюць прадказальныя фігуры кшталту “гэты такт на адной ноце, наступны на другой, і зноў на першай, і зноў на другой”; ці, як варыянт, паўтараюць адну і тую ж мелодыю з чаргаваннем у розных танальнасцях, чым амаль непазбежна зводзяць ролю гэтай мелодыі да выпадковага нязначнага запаўнення эфіру. Шмат дзе гітара суправаджаецца пералівістымі партыямі сінтэзатара і ад таго дзейнічае тупа як інструмент акампанементу.
На дыску ўсё ж ёсць прынамсі адна песня, у якой улюбёныя прыёмы гэтых музыкаў на некалькі секунд далі ўдалы вынік і якая адразу ж звяртае на сябе ўвагу: “Чорныя зоркі”. Тым не менш, увесь стыль гэтых дзецюкоў з Сергіева Пасада выглядае пародыяй на пэўныя ўзоры BM-сцэны. Паглядзеўшы на мянушкі ды нафарбаваныя твары музыкаў, на збольшага беззмястоўныя тэксты, можна меркаваць, што яны яшчэ да аб’яднання ў гурт ведалі, які з гатовых стылёвых трафарэтаў ім абраць.
Спіс песень:
1 Hate
2 Astral
3 Black Stars
4 Silence
5 Perversus Stigmata
6 Death
0 каментароў