Lord Vicar - traditional doom прапаведнікі найноўшай гісторыі

Апублікавана 18 кастрычніка 2012, 12:36 у Пясочніца

“Каму як не аматару трад-дума ведаць, што смерць – гэта яшчэ не канец, а апошні ўздых – гэта не фінальны акорд, але толькі пачатак дзіўнага падарожжа “на той бок””

У 2007 г. на сусветнай метал-сцэне здарылася не самая пазітыўная з’ява – пасля запісу свайго трэцяга і апошняга альбому «III: So Long Suckers» распалася бадай самая паказальная ў жанры Traditional Doom metal група “Reverend Bizarre”.

Тым не менш, адмаўляцца ад працягу сваёй місіянерскай doom-дзейнасці былы гітарыст “Дзіўнага вялебнага” Кімі Кяркі па прознішчы Father Peter Vicar, то бок Бацька вікарый Петэр, не стаў (вікарыямі ў каталіцкай царкве называлі святароў, якія прызначаліся для дапамогі парафіяльнаму настаяцелю ў здзяйсненне пастырскага служэння ва ўсім прыходзе ці ў яго частцы).

Жадаючы адлюстраваць новую хвалю жорсткасці, моцы і цяжкасці Петэр, сабраў новы гурт, які, не паміраючы ад сціпласці, назваў у гонар сябе: “Lord Vicar”. Склад быў укамплектаваны вакалістам Крытусам (ex-Terra Firma, ex-Count Raven, ex-Saint Vitus), басістам Джымам Хантэрам (ex-Revelation, ex-Springheel Jack) і драмерам Гарэтам Мілстэдам (ex-End of Level Boss, ex-Centurions Ghost).

Такой інтэрнацыянальнай брыгадай група запісала сваё першае ЕР “The Demon of Freedom”. Класічны trad-doom рэліз, без усялякіх дадаткаў funeral ці death, складаецца з трох кампазіцый агульнай працягласцю каля 15 хвілін. У аснову канцэпцыі была пакладзена старажытная фінская легенда пра ваўкалака з вострава Хійюмаа, якая была апісана ў навеле фінскай пісьменніцы Айны Калас “Воўчая нявеста”. Акрамя тэкставай асновы музычная складаючая гэтага рэлізу была ацэнена крытыкамі хутчэй негатыўна. Большасць з іх наракала на якасць запісу, няяркасць голасу вакаліста і сумнасць матэрыялу.

Басіст Джым Хантэр надоўга ў групе не затрымаўся. Яму на змену пасля выдання “Дэману Свабоды” прыйшоў Юссі Мілікоскі. З ім быў запісаны дэбютны альбом пад назвай “Fear No Pain", ахрышчоны ў метал-прэсе адназначным шэдэўрам. Усю яго сутнасць можна пачарпнуць з рэцэнзіі сайта www.darkside.ru:

“…Рыфы “Fear no Pain” надоўга засядуць у вас у галаве і яшчэ доўга адтуль не вылезуць: сочныя, магутныя, але пры гэтым чароўна меладычныя і прыемныя. Сумясціць усё гэта можа далёка не кожны. Ёсць яшчэ адна цікавая задумка, рэалізаваная гітарыстам вікарыяў – здвоенае сола на чыстым і перагружаным гуку, прычым для кожнага з рэжымаў рознае. <> Але яшчэ на больш доўгі час засядзе надзвычайны вакал Крытуса – у яго голасе вы адначасова пачуеце горыч і адхіленасць, пяшчоту і кранальнасць, прастату і загадкавасць…”.

У 2011 г. пасля канцэртаў у падтрымку “Fear no Pain”, музыканты заняліся напісаннем новага матэрыялу, які з’явіўся на свет у выглядзе другога паўнафарматніку з імем “Signs of Osiris”. У гэтым рэлізе слухачу прапануецца міфалагічны пераход са смерці ў жыццё скрозь падземнае царства разам з богам Асірысам.

Музычны матэрыял “Знакаў Асірыса” атрымаў яшчэ больш добрыя адзнакі сярод аматараў музыкі. Структурная складаючая параўноўваецца з класічнымі рэлізамі «Pentagram», «Candlemass», «Saint Vitus» і інш., аднак характарызуецца як яшчэ больш чапляючая.

У красавіку 2012 г. “Lord Vicar” выпусцілі спліт з “Revelation”, намеціўшы на канец года трэці паўнафарматны рэліз, які будзе насіць назву «Gates Of Flesh». Чакаем.

Склад гурта:
Крытус – вакал
Кімі Кяркі ён жа Бацька вікарый Петэр – гітара
Юссі Мілікоскі – бас
Гарэт Мілстэд — барабаны