Shturm - Karmaruna (2012)

Апублікавана 29 сакавіка 2012, 21:41 у Рэцэнзіі

Darknagar Records
11 tks/ 57 min

Tracklist:
1. Wounds on My Hands
2. Solitude Beside
3. My Life with Angel
4. Eagles Above Tibet
5. To Kapylavasta
6. Karmaruna
7. In Us
8. Down to the Waterfall
9. Remember Thy Name
10. Dreams of Better Life
11. Metal Music Artefact

SHTURM – расейская каманда, што, з пэўнага часу, імкнецца ў сваёй творчасьці зьвярнуцца да такой, крыху нязвыклай для пост-савецкай мэталёвай сцэны рэчы, як Тыбэт і тыбэцкая міталёгія. Робяць яны гэта з дапамогай сумяшчэньня элемэнтаў black ды death мэталу, прыпраўленага проста-ткі heavy-партыямі гітары. Цікава? Магчыма. Але канчатковы вынік у выглядзе альбому “Karmaruna” (“Пячатка кармы”) не дазваляе сказаць, што гурт стварае нейкі звыш-арыгінальны матэрыял.
Тыбэцкая тэматыка, гэта, канешне, добра, але, што тычыцца музыкі, то анічога выключнага мы ня маем. Уласна ўсходнія матывы, канешне, прасочваюцца крыху. Дасягаюцца яны, галоўным чынам, дзякуючы гітарам, што адразу ж навявае паралелі з цэлым шэрагам адпаведных, досыць цікавых, камандаў, такіх як Nile, Melechesh, ці больш блізкіх нам гэаграфічна Behemoth. Але агульны накірунак музыкі адрозьнівае SHTURM ад пералічаных суполаў. Асобныя блэкавыя элемэнты ды, мейсцамі, проста такі “бэгэмотаўскія” гітарыныя пасажы, ня здольныя засланіць аснову – перад намі ўзор папулярнага сёньня мэлядычнага death metal, з каранямі ва ўсімі любімай Швэцыі, які месьціцца дзесьці на мяжы з скатваньнем у маднявую плыню, якую фэны звычайна назваюць modern metal, а прыхільнікі мэталу старэйшага пакаленьня (да якога, мабыць, будзе адносіцца і аўтар дадзеных радкоў) клічуць такую музыку прасьцей – “фігня нейкая”, ну альбо менш цэнзурна.
“Karmaruna”, на шчасьце, не “стыгмата” і не “аматары”, але чуючы характэрныя тыпы вакалаў, адзін “экстрэмальны”, а-ля разьюшаны школьнік, другі “чысты”, па тыпе “у мяне ніколі ня будзе цян!..”, мой чарнушны ўнутраны голас настойліва раіць мне занізіць адзнаку і раскатаць дыск у рэцэнзыі па самае нішто. Аднак, супакойцеся, шаноўныя, ня буду. Кожнаму сваё.
Калі вы фанат найноўшых плыняў у сучасным мэтале, то дадзены альбом адназначна мусіць трапіць у катэгорыю “варта набыць”. Добра зроблены запіс, якасныя гітарныя партыі, на дзьве галавы вышэйшыя, чым у бальшыні калегаў па цэху, спэцыфічная атмасфэра – альбом годны й многім мусіць спадабацца. Ад мяне ён атрымлівае пазытыўныя рэкамэндацыі ды забвеньне ва ўласным плэйлісьце. Наўрадці ў мяне, як у прыхільніка больш клясычных эталёнаў мэталу, хутка зьявіцца жаданьне пераслухаць гэты матэрыял. Астатнім – прыемнага праслухоўваньня, “Karmaruna” таго вартая.

6/10 на агульнамэталёвым фоне і 8,5/10 на тле сучасных мадэрновых гуртоў

P.S. Гурт сам прапанаваў прыхільнікам альбом для вольнага запампоўваньня, таму нішто не перашкаджае мне падаць спасылку на тарэнт: rutracker.org/forum/viewtopic.php?t=3916686.