Давайце знаёміцца
Апублікавана
у
Рэцэнзіі
Усім добрага дня.
Да усіх удзельнікаў сайта у мяне есць прапанова — пазнаеміцца. Але пазнаеміцца не ў звычайным разуменні гэтага слова, наўрад ці каму патрэбна ведаць біяграфіі незнаемых людзей, ці пісаць сваю на ўсеагульны агляд. Зусім не. Знаёміцца ўпадабаннямі ў музыцы. Прапаную вам выкладаць сюды песні (ці інструментальныя мелодыі) якія вам не проста падабаюцца, а якія чапляюць вас да самых патаемных куткоў душы, ці сэрца, ці «аццки выносят мозг» як вам больш падабаецца гаварыць; выкладаць музыку ад якой у вас ідуць дрыжыкі па целу, ад якой вас уздымае на недасягальныя вышыні, ці якая выцясняе усе думкі, напаўняя галаву крывавым туманам і жаданнем узяць сякеру і пайсці… эммм… гуляць;), а у галаве замест гукаў навакольнага асяроддзя раве гэтае шэдэўральнае гітарнае ліха/
канешне, кожны можа гэта зрабіць у сваім персанальным блогу, але навошта потым сядзець ды думаць, ці будзе ваш пост заўважаны ды ацэнены і ці дапаможа гэта каму-небудзь адкрыць для сябе нешта новае, пашырыць погляд на музыку?
Але ж каб блог не ператварыўся ў музычную звалку, якіх усюды хапае, я ўсяго толькі папрашу вас выбіраць вельмі дбайна, толькі самае-самае, што есть у вашай дыскаграфіі, калі гэта нешта рэдкае, што чулі толькі «абраныя», то будзе нават лепш, і каб лягчэй было прачуць выбраныя вамі творы, можна дадаць невялічнае апісанне, на што звярнуць ўвагу. Запрошаны ўсе!
І напэўна я ж першы і пачну.
На металічных парталах музыку Drapsnatt (Athmospheris Black) ахарактарызавалі як «лямант Маці-Зямлі, якая страціла рэшткі, здавалася б, бязмежнага цярпення ад нікчэмнага і разбуральнага капашэння шасцімильярднай процьмы паразітаў». І, дарэчы, я згодны з кожным словам. Прыгажэйшыя прыродныя гімны тут перамяжаюцца з поўнымі нянавісці партыямі і поўным болю ды суму вакалам.
Усім прыемнага праслухоўвання і, паўтаруся зноў, далучайцеся, сябры!
Да усіх удзельнікаў сайта у мяне есць прапанова — пазнаеміцца. Але пазнаеміцца не ў звычайным разуменні гэтага слова, наўрад ці каму патрэбна ведаць біяграфіі незнаемых людзей, ці пісаць сваю на ўсеагульны агляд. Зусім не. Знаёміцца ўпадабаннямі ў музыцы. Прапаную вам выкладаць сюды песні (ці інструментальныя мелодыі) якія вам не проста падабаюцца, а якія чапляюць вас да самых патаемных куткоў душы, ці сэрца, ці «аццки выносят мозг» як вам больш падабаецца гаварыць; выкладаць музыку ад якой у вас ідуць дрыжыкі па целу, ад якой вас уздымае на недасягальныя вышыні, ці якая выцясняе усе думкі, напаўняя галаву крывавым туманам і жаданнем узяць сякеру і пайсці… эммм… гуляць;), а у галаве замест гукаў навакольнага асяроддзя раве гэтае шэдэўральнае гітарнае ліха/
канешне, кожны можа гэта зрабіць у сваім персанальным блогу, але навошта потым сядзець ды думаць, ці будзе ваш пост заўважаны ды ацэнены і ці дапаможа гэта каму-небудзь адкрыць для сябе нешта новае, пашырыць погляд на музыку?
Але ж каб блог не ператварыўся ў музычную звалку, якіх усюды хапае, я ўсяго толькі папрашу вас выбіраць вельмі дбайна, толькі самае-самае, што есть у вашай дыскаграфіі, калі гэта нешта рэдкае, што чулі толькі «абраныя», то будзе нават лепш, і каб лягчэй было прачуць выбраныя вамі творы, можна дадаць невялічнае апісанне, на што звярнуць ўвагу. Запрошаны ўсе!
І напэўна я ж першы і пачну.
На металічных парталах музыку Drapsnatt (Athmospheris Black) ахарактарызавалі як «лямант Маці-Зямлі, якая страціла рэшткі, здавалася б, бязмежнага цярпення ад нікчэмнага і разбуральнага капашэння шасцімильярднай процьмы паразітаў». І, дарэчы, я згодны з кожным словам. Прыгажэйшыя прыродныя гімны тут перамяжаюцца з поўнымі нянавісці партыямі і поўным болю ды суму вакалам.
Усім прыемнага праслухоўвання і, паўтаруся зноў, далучайцеся, сябры!
13 каментароў
А ўвогуле… Арктурус…
Нічога надзвычайнага, але ж вось чымсьці кранае.