Hellspirit: досьвітак скрозь дзесяцігодзьдзе

Апублікавана 26 студзеня 2015, 00:03 у Інтэрв'ю

Скандынавы любоў да цяжкай музыкі пазнаюць яшчэ ў дзяцінстве. І музыкам трэба ведаць сваю справу і мець моцны дух, каб выстаяць на нагах і рухацца наперад ва ўмовах зашкальваючай канцэнтрацыі металхэдаў на душу насельніцтва. Hellspirit павольна, але ўпэўнена ідуць па гэтым шляху. Гэтыя фінскія хлопцы выношваюць свае будучыя альбомы на працягу доўгіх гадоў, але актыўна адпрацоўваюць іх на канцэртах. Гурт дасягнуў высокага ўзроўню ў мясцовым музычным асяродзьдзі і гатовы пакараць сьвет, не абыходзячы і нашую краіну. Пра ўсё патрошку за дзесяцігадовую гісторыю цярністага шляху распавядзе драмер Hellspirit Eld.

Для пачатку давай прадставім Hellspirit чытачам.

Hellspirit — гэта блэк-метал банда з Куопіё ў Фінляндыі. Наш горад мае даўнія традыцыі, зьвязаныя зь метал-музыкай і яе стварэньнем. Tarot, Barathrum і многія іншыя. Beherit запісалі свой шедэўральны альбом «Drawing Down The Moon» у нашым горадзе, а апошнімі наведвальнікамі былі Watain, якія пажадалі ўшанаваць традыцыю і запісаць некаторую частку свайго вакалу ў той жа студыі тут у Куопіё. Hellspirit былі сфармаваныя вакалістам Dethrone і Goat (былы драмер) каля дзесяці гадоў таму з ідэяй і жаданьнем граць у духу старых банд, якіх слухалі ў той час больш за ўсё. У цяперашні час гурт мае іншы склад, а матэрыял становіцца менш трэшавым і ператвараецца ў больш эпічны блэк-метал. Склад зь 2011: Dethrone (вакал/гітара), MSA (гітара), Heinrich Von Heretic (бас/бэк-вакал) і Eld (ударныя).

У мінулым годзе гурт адзначыў дзясятую гадавіну на сцэне і выпусьціў доўгачаканы рэліз «Dawn Under Curse». Чаму толькі адзін поўнафарматны альбом за такі працяглы час?

Гурт не стварае рэчы для прыбытку, а таксама не стварае музыку, калі не адчувае, што гэта менавіта на 100% тое, што трэба. Dethrone піша рэчы сапраўды бескампраміснай рукой. Для поўнафарматнага альбому першапачаткова было ў два разы больш матэрыялу, чым у выніку было запісана. Ідэя Dethrone па стварэньні кампазіцый гучыць так: «Калі гэта не гучыць сёньня, то ня будзе добра гучаць ні заўтра, ні ў наступным месяцы». «Dawn Under Curse» прайшоў вельмі сумны шлях. Спачатку зьмены ў складзе гурта, потым праблемы з працэсам запісу, затым лэйбл спыніў сваё існаваньне прама перад выхадам альбому. Цяпер ужо каля году мы працуем з лэйблам «Saturnal Records» і задаволеныя супрацоўніцтвам. Усё ідзе выдатна і хлопцы з лэйблу падзяляюць наш энтузіязм.

Наступнае ваша тварэньне мы будзем чакаць гэтак жа доўга ці ў вас ёсьць якія-небудзь планы на бліжэйшую будучыню? Можаш падзяліцца імі?

Ёсьць гатовы новы матэрыял, які мы ўжо гралі ўжывую, у тым ліку і на канцэртах у Расеі. Ён увойдзе ў наступны поўнафарматны альбом. Час пакажа, калі гэта адбудзецца. Мы ніколі не сьпяшаліся, так што гэта будзе, калі мы адчуем, што гатовыя і будзе дастаткова матэрыялу для зьвядзеньня.

Распавядзі пра «Dawn Under Curse». Якія тэмы вы закранулі ў лірыцы і як ішоў працэс стварэньня альбому ў цэлым? Хто піша музыку, тэксты песень?

«Dawn Under Curse» — гэта ўнікальныя часткі, сабраныя ў адзін альбом. Гэта пачатак, які закрывае эру дэма-стужак і пакідае іх ззаду. Песьня «Blood & Metal» была з гуртом з дэма-часоў — з 2006 году, пасьля гэтага стыль радыкальна зьмяніўся. Гурту хацелася атрымаць моцны альбом з моцным гучаньнем. Мы запісваліся з Wicked Ischanius. Працэс мастэрынгу быў зьдзейсьнены Tore Stjerna (Watain, Funeral Mist) у «Necromorbus Studios» у Швецыі. Музыку для гэтага поўнафарматніку пісалі Dethrone і Heinrich. Лірыка на альбоме зьвяртаецца да тэм вайны, нянавісьці і блюзьнерства ў іх розных формах. Тэксты таксама пісалі Heinrich і Dethrone. Для новых кампазіцый лірыка выходзіць з-пад майго пяра і мае больш метафар, вынятых са шматпакутнага розуму і барацьбы з унутранымі дэманамі. Я не рыфмэйкер, ніколі ім ня быў і ня буду, таму маляваньне і напісаньне тэкстаў — гэта прастор для мяне. Адчуваньне свабоды самавыяўленьня праз стварэньне малюнкаў для вокладкі вельмі важнае для мяне, а таксама гэта магчымасьць праявіць сябе. Малюнкі, якія цяпер выкарыстоўваюцца, выйшлі з-пад майго алоўка, такім спосабам я перадаў сваё ўспрыманьне музыкі Hellspirit. Тэмы арта мы абмеркавалі з Dethrone, малюнкі павінны былі зробленыя традыцыйным спосабам, і кожная кампазіцыя на альбоме цяпер мае сваё ўнікальнае ўвасабленьне ў буклеце. Пасьля ўсёй гэтай доўгай працы альбом у выніку быў выдадзены ў мінулым годзе на «Saturnal Records».

На альбоме можна заўважыць некаторыя зьмены ў стылі. Раней вы гралі трэш-блэк, але цяпер узялі курс на нешта больш змрочнае, сталі граць больш эпічны блэк-метал. Чаму вы вырашылі адысьці ад першапачатковага стылю? Што паўплывала на вас?

Няма сэнсу заставацца тым, кім ты больш не зьяўляешся. Гурт мае дзесяцігадовую гісторыю зь некалькімі зьменамі ў складзе. І хоча больш блэкухі, але ў той жа час гурт жыве і рухаецца ў напрамку, які лічыць найбольш адпаведным для сябе. Найбуйнейшы паварот Hellspirit зьдзейсьнілі, калі Dethrone адкрыў для сябе Primordial. Усе ў нашым гурце слухаюць розныя жанры музыкі. Гэта таксама, вядома, уплывае. На адной паліцы з гэтым запісам можна знайсьці незразумелыя касеты з нойзам і старым прагрэсіў-рокам разам з блэкам і думам.

Ці можаш узгадаць дзіўныя або сьмешныя выпадкі падчас выступаў? Ці, можа быць, ёсьць які-небудзь канцэрт, які стаў найбольш запамінальным для вас?

Адзін з самых цікавых эпізодаў быў у Тампэрэ пару гадоў таму. Мы гралі на «Darkness Festival» з Archgoat, Kadotus, Pagan Rites і Black Feast. Black Feast выйшлі на сцэну перад намі і ў канцы свайго выступу пралілі цэлае дзесяцілітровае вядро крыві на сцэну. Калі мы падняліся туды, каб падрыхтавацца да выступу, сцэна была настолькі сьлізкай ад крыві, што мы ледзь не пападалі на азадкі. Калі шоў пачалося, было цікава назіраць з-за бубноў, як Dethrone сьпявае, грае і пры гэтым яшчэ спрабуе выстаяць на нагах. А на нашым першым гіге ў Піцеры наш басіст Heinrich страціў прытомнасьць прама перад гатэлем, зваліўшыся ў сваю ваніту… Такім чынам, можна сказаць, што кожнае падарожжа Hellspirit у большай ці меншай ступені хаатычна. І тыя, хто бываў там, дакладна гэта ведаюць… Ха-ха-ха!

Hellspirit некалькі разоў выступалі ў Расеі. Якія вашыя ўражаньні ад расейскай публікі?

Расея была лепшым месцам, дзе мы гралі, на наступным тыдні мы едзем у Санкт-Пецярбург у трэці раз за год і спадзяемся, што будзем выступаць там зноў летам 2015. Выдатныя людзі. Падчас вандровак мы абзавяліся сапраўды дарагімі сябрамі там. Зь некаторымі зь іх падтрымліваем сувязь кожны тыдзень. Акрамя таго, мы ўсе зрабілі гадавыя візы, каб мець магчымасьць ня толькі ўдзельнічаць, але і проста езьдзіць на канцэрты ў якасьці гледачоў часьцей. Наступнае цікавае шоў у Пецярбурзе — гэта канцэрт Inquisition у клубе «Phoenix». Таксама крута будзе трапіць у Беларусь. Мы ніколі не былі там раней і зь нецярпеньнем чакаем гэтага.

Некалькі словаў беларускім чытачам?

Беларусь і Менск, дзякуй, што чытаеце гэта інтэрв'ю, мы будзем рады бачыць вас на наступным тыдні! Масква, мы таксама ўбачым вас упершыню на наступным тыдні! Пецярбург, з-за вас мы зноў вяртаемся ў гэты горад у трэці раз! Убачымся там у пятніцу на наступным тыдні! Desert of Death Distro будзе з намі ўвесь тур і ў нас сёе-тое ёсьць для нашых усходніх легіёнаў. «Dawn Under Curse» ужо на падыходзе, вазьміце і праслухайце яго ў спакоі. Калі вам спадабаецца, будзе магчымасьць стаць уладальнікамі CD. Убачымся на канцэртах!

Тэкст: Maria Alex
Пераклад: Вольга Вячэрская