Exegutor: прыгоды на ўкраінскай мяжы

Апублікавана 18 лістапада 2014, 11:36 у Цікавае

«Ехалі мы аднойчы з канцэрту ў брацкім Кіеве. Мы ўвогуле з асаблівай радасьцю выступаем ва Ўкраіне, тым больш у гэты раз наш візіт трапіў на той час, калі на Майдане было самае пекла.

Гралі мы ў нейкай карчме на востраве пасярод Дняпра. Невялікая зала са сцэнай, барнай стойкай і камінам. Так-так, камін быў адзіным зьнешнім ацяпленьнем усяго клубу. Справа мела месца зімой, па тэлевізары круцілі кадры Майдану, а металісты ў асноўным займаліся ўнутраным ацяпленьнем, ад чаго не адставаў і наш калектыў. Праўда, варта сказаць, што частка металхэдаў, якая актыўнічала на барыкадах, практычна не піла, атрымліваючы асалоду ад спакою і музыкі. Мерапрыемства праходзіла па-хатняму, недахопу ў алкаголі не адчувалася, і пасьля выступу з горам папалам мы пагрузіліся ў аўтобус, каб накіравацца на Радзіму. Няцяжка ўявіць, у якім стане.

Да мяжы дабраліся без асаблівых прыгод. Апынуліся там пасярод ночы, і для таго, каб выконваць нейкія патрабаваныя механічныя дзеяньні накшталт прад'яўленьня пашпарту і апухлых твараў, нам прыйшлося выйсьці з алкагольнага сну і ўключыць рэжым аўтапілоту. У такім рэжыме мы і заехалі на тэрыторыю ўкраінскай мяжы.

Трэба зазначыць, лаяльнасьцю да кучы незразумелых мужыкоў зь гітарамі ўкраінскія памежнікі адрозьніваюцца не заўсёды. Стандартны дыялог: „Куды едзеце? — На канцэрт. — На які канцэрт? — На рок-канцэрт“. А далей усё па звычайным сцэнары, як сказаў аднойчы адзін з ахоўнікаў украінскай мяжы: „Ну вы ж усё разумееце: моладзь, рок, наркотыкі...“, — пасьля чаго ішоў татальны дагляд машыны і асабістых рэчаў кожнага ажно да выварочваньня кішэняў.

На гэты раз увагу памежнікаў прыцягнулі ненатуральна чырвоныя вочы нашага бубнача Бармалея. „Ён што, наркаман?“ – спытаўся прапаршчык пад зьдзіўленымі поглядамі больш „цьвярозых“ удзельнікаў калектыву. Зразумела, пра ўжываньне забароненых рэчываў ня йшло і гаворкі, EXEGUTOR выступае за здаровы лад жыцьця. Але ў шчырасьць таварыш не паверыў – і прыйшлося, як звычайна, выпакоўвацца з рэчамі на дагляд на мароз.

Мінусавая тэмпература вельмі станоўча паўплывала на ўзровень адэкватнасьці людзей. Пахаладала яшчэ і ад выказаных намераў скласьці на Бармалея пратакол і адправіць на агляд. Цаной перакананьняў, што „ён проста п'яны“ мы здолелі ўгаварыць памежнікаў калі не адпусьціць нас, то хаця б зрабіць дагляд для пачатку.

Першай падазронай рэччу быў маленькі пакецік зь незразумелым рэчывам у руках галоўнага падазронага. Празрысты пакецік быў вывучаны на сьвет з усіх бакоў, і ўнутры знаходзілася незразумелая субстанцыя кававага колеру. Прадчуваючы затрыманьне буйной партыі гашышу, памежнікі зьдзівіліся, выявіўшы… пірожнае, на якім Бармалей умудрыўся праспаць па дарозе зь Кіева, якое ператварылася пры гэтым у нешта жудаснае на выгляд.

Далейшы дагляд пайшоў па асабістых рэчах астатніх удзельнікаў гурта. Воляй лёсу першым пакетам, які выявілі памежнікі, стаў пакет з бруднымі шкарпэткамі аднаго з удзельнікаў калектыву. Прынюхаўшыся і ўдакладніўшы, што зьяўляецца крыніцай паху, памежнік усьміхнуўся… і спыніў дагляд, пажадаўшы прыемнага шляху, за што быў аддзячаны кружэлкай гурта.

Хачу зьвярнуцца да чытачоў партала — ганяйце на канцэрты ў іншыя гарады і за мяжу! Ні адзін канцэрт у „бубліку“ пасьля працы не параўнаецца з угарным рок-выездам».