Вяртаньне

Апублікавана 9 траўня 2012, 16:21 у Пясочніца

Чароўнымі казкамі сьнежных бароў,
Пяшчотнымі ласкамі летніх вятроў
Сустрэне цябе, падарожнік, Радзіма-
Бусліным крылом на світанку абдыме.
Напоіць слязою дажджу веснавога,
Паложыць у голаў пах лісьця ляснога…
І ўспомніш ты песьню, што маці калісьці
Сьпявала уначы над тваею калыскай,
Ды словы, што былі забыты аднойчы:
«Цябе я чакаю — вяртайся, сыночак...»
Калодзеж стары, невялічкі надворак-
Дамоў падарожнік вярнуўся з-за мора.
Палын там расце, дзе стаяла хаціна,
А маці-чакае на могілках сына.
Крыж белы, драўляны ўбок пахіліўся.
«Даруй ты мне, мама, што я так спазьніўся»…