THY DISEASE ў Менску!
Апублікавана
у
Рэпартажы
10 лістапада нас наведалі палякі Thy Disease. Гурт гэты не просты, бо ў яго складзе музыкі з такіх гуртоў як Behemoth ды Vader. Гэты супербэнд падтрымлівалі нашыя беларускія музыкі, якія граюць у блізкім стылі.
Першымі на сцэну выйшлі Exist-M. Убачыўшы на вакале дзяўчыну, я ўжо спужаўся што зараз пачнецца нейкі СЛОТ ці што, але… Але пачаўся трэш, які дужа нагадваў Arch Enemy як і музыкай, дык і тым, што рычыць менавіта дзеўка. Натоўп аніяк не жадаў пачынаць танчыць ды слэміцца, таму музыкам прыйшлося між песняў падштурхоўваць млявых беларусаў на нейкія рухі. Дарэчы — народу было не шмат. Але я лічу гэта таму, што канцэрт выпаў на чацвер ды ў наступны дзень павінен таксама адбыцца буйны канцэрт.
Solarward. Шчыра кажучы, мне цікавей было паслухаць гэтах хлопцаў, чым нават той Thy Disease. Таму што нозерн даркнесс оф зе вінтерфрост і гэтай далей. Не ведаю — як гэты гурт апыныўся сярод дэатха? Але пра выступленне — музыка файная, вакал файны, нават вельмі. Але здавалася, што гурт стаіць узроўнем ніжэй за першых Exist-M і ўвогуле — нібыта музыкам ужо і нептартрэбен гэты іх Solarward ды музыка ўвогуле. Ай ваз вері діссапоінтед! Нід мо колд метал.
Затым, калі мне не здраздзіла памяць, быў гурт Out of Yesteryear. Хлопцы пачалі з чагосці не вельмі складанага, але скончылі ўжо зусім атмасфернымі эксперэментальнымі кампазіцыямі. Была бачна крывакрэслівасць і шчырасць музыкаў, як і іх ужо эўрапейскі ўзровень. Не сорамна такое паказваць пад біркай «мэйд ін беларус». Знаёмыя людзі мне казалі, што гурт вельмі ўзняўся. Яшчэ некалькі год таму, казалі, вакаліст зусім дрэнна спяваў, але цяпер мы пачулі ўсё самі. Дзякуй за добры перфоманс.
POSTHUMOUS BLASPHEMER — гранды беларускай сцэны. І яны паказалі як трэба граць сапраўдны брутал. Гэта не зусім тая музыка, якую я слухаю, але мне гэта ўсё нагадала Морбід Эйнджэл змешаны з Канібалламі. Асабліва добра заходзілі гэтыя містычныя гітарныя арпеджыа, якія дадавалі нейкай па-за-сусветнай атмасферы, нейкага духу Лаўкрафту. Музло было такое хуткае і цяжкое, што апасля башка была бы свінцом наліта ды нешта звінела ў вушах. Малінавы звон, х-халера…
Ды й вось прыйшоў час палякаў. THY DISEASE выйшлі апранутымі ў сцэнічнае адзенне і вакаліст адразу пачаў граць сваю ролю. Эдакі злы барадаты троль.
Раней гурт граў сапраўдны такі дэз-метал, але цяпер яны рушаць у бок індастрыяла. Танцулькі забяспечаны — увесь зал працавіта рабіў хэдбэнгінг і варушыў паветра сваімі хаерамі. Недзе ў центры перыядычна быў невялічкі слэм — беларусікі ўсё ж разварушыліся)
Увесь канцэрт — гімн якаснаму дэз-металу ды варазнасці, бы трапіў у вялізарны гадзіннік, які буртальна адстуквае сэкунды твайго жыцця.
Першымі на сцэну выйшлі Exist-M. Убачыўшы на вакале дзяўчыну, я ўжо спужаўся што зараз пачнецца нейкі СЛОТ ці што, але… Але пачаўся трэш, які дужа нагадваў Arch Enemy як і музыкай, дык і тым, што рычыць менавіта дзеўка. Натоўп аніяк не жадаў пачынаць танчыць ды слэміцца, таму музыкам прыйшлося між песняў падштурхоўваць млявых беларусаў на нейкія рухі. Дарэчы — народу было не шмат. Але я лічу гэта таму, што канцэрт выпаў на чацвер ды ў наступны дзень павінен таксама адбыцца буйны канцэрт.
Solarward. Шчыра кажучы, мне цікавей было паслухаць гэтах хлопцаў, чым нават той Thy Disease. Таму што нозерн даркнесс оф зе вінтерфрост і гэтай далей. Не ведаю — як гэты гурт апыныўся сярод дэатха? Але пра выступленне — музыка файная, вакал файны, нават вельмі. Але здавалася, што гурт стаіць узроўнем ніжэй за першых Exist-M і ўвогуле — нібыта музыкам ужо і нептартрэбен гэты іх Solarward ды музыка ўвогуле. Ай ваз вері діссапоінтед! Нід мо колд метал.
Затым, калі мне не здраздзіла памяць, быў гурт Out of Yesteryear. Хлопцы пачалі з чагосці не вельмі складанага, але скончылі ўжо зусім атмасфернымі эксперэментальнымі кампазіцыямі. Была бачна крывакрэслівасць і шчырасць музыкаў, як і іх ужо эўрапейскі ўзровень. Не сорамна такое паказваць пад біркай «мэйд ін беларус». Знаёмыя людзі мне казалі, што гурт вельмі ўзняўся. Яшчэ некалькі год таму, казалі, вакаліст зусім дрэнна спяваў, але цяпер мы пачулі ўсё самі. Дзякуй за добры перфоманс.
POSTHUMOUS BLASPHEMER — гранды беларускай сцэны. І яны паказалі як трэба граць сапраўдны брутал. Гэта не зусім тая музыка, якую я слухаю, але мне гэта ўсё нагадала Морбід Эйнджэл змешаны з Канібалламі. Асабліва добра заходзілі гэтыя містычныя гітарныя арпеджыа, якія дадавалі нейкай па-за-сусветнай атмасферы, нейкага духу Лаўкрафту. Музло было такое хуткае і цяжкое, што апасля башка была бы свінцом наліта ды нешта звінела ў вушах. Малінавы звон, х-халера…
Ды й вось прыйшоў час палякаў. THY DISEASE выйшлі апранутымі ў сцэнічнае адзенне і вакаліст адразу пачаў граць сваю ролю. Эдакі злы барадаты троль.
Раней гурт граў сапраўдны такі дэз-метал, але цяпер яны рушаць у бок індастрыяла. Танцулькі забяспечаны — увесь зал працавіта рабіў хэдбэнгінг і варушыў паветра сваімі хаерамі. Недзе ў центры перыядычна быў невялічкі слэм — беларусікі ўсё ж разварушыліся)
Увесь канцэрт — гімн якаснаму дэз-металу ды варазнасці, бы трапіў у вялізарны гадзіннік, які буртальна адстуквае сэкунды твайго жыцця.
3 каментара