avatar

Acrassicauda. Гісторыя першага іракскага хэві-метал гурта
Апублікавана у Рэцэнзіі

Acrassicauda — іракскі трэш-метал гурт, сфарміраваны ў 2001 годзе. Калектыў атрымаў статус першай хэві-метал групы, якая з'явілася на тэрыторыі Ірака. Acrassicauda фармавалася і выступала пад рэжымам Садама Хусэйна. Пра гэта стала вядома за межамі мясцовай іракскай металічнай сцэны пасля таго, як часопіс «Vice» апублікаваў артыкул аб групе.

Гісторыя гурта пачалася ў падвальным памяшканні, адведзеным пад рэпетыцыі ў Багдадзе, склад Acrassicauda (назва групы атрымана ад лацінскай назвы віду чорнага скарпіёна, звычайнага ў Іраку) адбылася з: вакаліста-гітарыста Файзаля Талай, гітарыста Тоні Азіза, басіста Тырас Аль-Латэефа, і бубнача Маруона Эр-Рыяда. Гурт быў сфарміраваны пасля таго, як Эр-Рыяд і Талал сустрэў Азіза ў Багдадскай школе, дзе яны вывучалі мастацтва ў 2000 годзе. Хлопцы працавалі журналістамі і перакладчыкамі перад амерыканскім уварваннем. У Іраку Садама, група атрымала натхненне ад розных кантрабандных хэві-метал стужак 30-гадовай даўніны.

З-за рэжыму і цэнзуры хлопцы з першым вакалістам Валідам Мудхэфэромам прыйшлося напісаць песню, якая ўсхвалялі Садама Хусэйна. Песня атрымала назву «The Youth of Iraq» і ўтрымоўвала наступныя радкі: «Following our leader Saddam Hussein, we'll make them fall, we'll drive them insane!». Былі і іншыя абмежаванні як, напрыклад, забарона на хэдбенинг з-за яго агульных рыс з галоўным рухам артадаксальных яўрэяў. У 2003 годзе гурт пакінуў Валідам Мудхэфэром. У пачатку жніўня 2004 Acrassicauda запісваюць сваё першае дэма «The Black Scorpion».

У 2007 годзе выходзіць у свет дакументальны фільм, кніга і саундтрэк пад назвай «Heavy Metal in Baghdad». Кніга і фільм ўяўляюць сабой падрабязнае выкладанне гісторыі гурта, рэжысёрамі і прадзюсарамі фільма з'яўляюцца Суроош Алві (Suroosh Alvi) і Эддзі Марэцці (Eddy Moretti). Аўтары кнігі — рэдактары лэйбла «VICE» Эндзі Кэпер (Andy Capper) і Габі Сітры (Gabi Sifre) — у дэталях распавядаюць пра жыццё ACRASSICAUDA, пачынаючы з яе станаўлення ў Іраку і да сённяшніх дзён. У кнізе можна ўбачыць фота, постэры, сэтлісты і флаеры канцэртаў. Кніга распавядае рэальную гісторыю аб жыцці групы ў ахопленым вайной Багдадзе.

З-за павелічэння вядомасці пасля змены ірацкага рэжыму група пачала атрымліваць пагрозы смерці ад ісламскіх баевікоў, якія думалі, што група пакланяліся сатане. З-за гэтага і павяліэння гвалту ў Багдадзе ўдзельнікі гурта беглі ў Сірыю, затым у Турцыю, перш чым атрымаць статус бежанцаў у Злучаных Штатах Амерыкі. У 2008-м годзе яны ўсім складам пераехалі ў ЗША, з іх большая частка гурта абгрунтавалася ў Нью-Джэрсі, але Тоні Азіз вырашыў жыць з сям'ёй у Мічыгане, перш чым пераехаць у Рычманд, Вірджынія.

І вось ўжо ў 2009-м годзе быў запісан дэбютны EP «Only The Dead See The End Of The War». Прадзюсаваннем дыска займаўся Алекс Скольнік (Alex Skolnick, TESTAMENT) а над міксаваннем працаваў Джош Уілбур (Josh Wilbur, LAMB OF GOD, HATEBREED, SYSTEM OF A DOWN). Паводле прэс-рэлізу, чатырохпесенны дэбютнік «руйнуе ўсё на сваім шляху з дапамогай лютага war metal».

2 каментара

avatar
Вось гэты гурт мае намер узначаліць плынь Новай хвалі трэш металу. Заходнія маладыя гурты ствараюцца маладымі людзьмі ў большасці каб змарнаваць час і выказаць свае думкі праз музыку. Іх песні пра боль, вайну, страх, эпідэміі і інш… але пра ўсе гэта яны даведваюцца праз інтэрнэт і ТБ. А вось такія гурты як Acrassicauda з краін 3-га свету пішуць песні менавіта пра тое, што бачаць сваімі вачыма, пра тое што яны самі перажылі: боль, страх, смерць. І таму іх песні самыя шчырыя (искренние), і стварэнне гурта ў такіх умовах — гэта подзьвіг, а не проста гульня падлеткаў у рок-музыкаў.
avatar
Дзякуй за азнаямленьне. Сапраўды файна!
Каб пакінуць каментар