Ash & Skies — у нябёсы, а ня ў попел
Апублікавана
у
Інтэрв'ю
Ash & Skies — малады менскі гурт, які выконвае музыку ў жанры пост-хардкор. Пагутарыўшы зь гітарыстам і адным з заснавальнікаў — Францыскам Ганчаром, мы даведаліся аб зараджэньні гурта, аб выступах і іншым.
Як ствараўся гурт?
— Першапачаткова гурт ствараўся ў якасьці інтэрнэт-праекту. Першы склад: я — Францыск Ганчар — гітарыст і Ваня Іваноў — вакаліст. Пазьней было вырашана, што мы не жадаем быць інтэрнэт-праектам, а жадаем выступаць, і тады сабралі поўны калектыў. Напачатку 2015 году былі анансаваны Ash & Skies і заявілі пра сябе сінглам «My Only Home», які пазьней увайшоў у наш альбом.
А як у гурт патрапілі астатнія ўдзельнікі?
— Ну, так ці інакш нам былі патрэбныя новыя ўдзельнікі, мы пра гэта абвясьцілі, хтосьці ўбачыў гэта ў інтэрнэце, камусьці сказалі знаёмыя, і паступова мы сабраліся разам.
Як зьявілася назва?
— Калі мы з вакалістам працавалі ў рамках інтэрнэт-праекту, у нас была назва Elements, але па прычыне таго, што гэтая назва была ўжо занята не адным гуртам, мы зразумелі, што нам патрэбен рэбрэндынг. Мы ўсім гуртом думалі над назвай і ў выніку спыніліся на Ash & Skies.
Дзе праходзілі першыя рэпетыцыі?
— Першыя рэпетыцыі праходзілі на менскіх рэпетыцыйных базах. Калі больш канкрэтна, то гэта Growling far, ARec, “Красный кабриолет”, у залежнасьці ад занятасьці тых ці іншых.
Як вызначыліся з жанрам музыкі?
— Напэўна, проста жадалі граць тое, што нам падабаецца, і сталі гэта рабіць.
Распавядзі пра першыя выступы.
— Дэбютны наш выступ быў у нашумелым у свой час бары «Shelter», на лакальнай «салянцы», дарэчы кажучы. Штосьці накшталт фэсту мясцовых гуртоў. Наогул, спачатку нам у пэўным сэнсе было праблематычна зьбірацца для выступаў, таму што наш вакаліст жыве ў г. Арле (Расея). Але справа ў тым, што ў нас у сярэдзіне красавіка 2015 года быў анансаваны выступ на Belarus Underground Awards, які праводзіўся ў Гомелі. Таму мы сабраліся ў Менску, сталі працаваць, рыхтавацца да канцэртаў, выступілі ў «Shelter» і рушылі на Belarus Underground Awards!
Хто-небудзь дапамагаў раскручвацца?
— Ня ведаю, ці можна назваць нас на цяперашні час раскручаным гуртом, але ўсё, чаго мы дасягнулі цяпер, зроблена сваімі сіламі.
У сакавіку 2016 года Ash & Skies адправіліся ў вялікі тур па Расеі. Францыск падзяліўся ўражаньнямі і пра гэта:
— Справа ў тым, што яшчэ на стадыі падрыхтоўкі да выхаду нашага ЕР мы разумелі, што зараз існуе вельмі вялікая колькасьць гуртоў з-за таго, што запісваць і зводзіць музычныя матэрыялы ня цяжка. Яны штосьці запісваюць, зводзяць, «выкідваюць» у сацсеткі, просяць сяброў распаўсюдзіць, праплочваюць нейкую рэкламу і выступаюць у родным горадзе. Мы падумалі, што гэта неяк несур'ёзна, і жадалі адрозьнівацца ад усіх. Менавіта таму было вырашана ў падтрымку нашага ЕР-альбома паехаць у тур па Расеі. Прычым нам хацелася замахнуцца на штосьці досыць вялікае. У выніку гэта вылілася ў 15 гарадоў.
А параўнай расейскую і беларускую публіку.
— Справа ў тым, што цяжка параўноўваць, таму што ў кожным расейскім горадзе была свая публіка, свой клуб, свае ўмовы выступаў. Калі мы ехалі ў тур, магчыма, у нас былі некаторыя сумненьні. Але ў выніку, па колькасьці людзей, якія прыходзілі на канцэрты, па аддачы публікі мы былі задаволены рэзультатам. Калі ўсё-такі параўноўваць, то ў шматлікіх расейскіх гарадах наведвальнасьць лакальных канцэртаў усё ж ніжэй, чым у Беларусі. Але, з іншага боку, мы можам параўноўваць толькі зь Менскам, таму я магу быць неаб'ектыўны. Наогул, людзі падобныя характарам.
Якія планы на будучыню?
— За год нам давялося нямала выступаць, выпусьціць ЕР, зьняць кавер на Adele. Думаю, што планы на будучыню — скончыць гэты канцэртны сезон, таму што ў нас будуць канцэрты ў Менску, Маскве і Санкт-Пецярбургу. Магчыма, тым часам будзем дапрацоўваць нейкі матэрыял, ну, і пасьля гэтага сысьці на заслужаны адпачынак, каб увосені ізноў заявіць пра сябе.
Тэкст: Ала Пірумава
Фота: Кацярына Юдчыц, уласныя архівы гурта
0 каментароў