Пра гурт Angle і Пінскі мотафестываль

Апублікавана 19 верасьня 2014, 10:48 у Інтэрв'ю

Пінскі мотафестываль – з такіх атракцый на любы густ, дзе кожны наведвальнік можа знайсьці для сябе штосьці цікавае. У параўнаньні з VIII міжнародным Лідскім мотафестывалем, што адбыўся двума тыднямі раней, ІХ міжнародны Пінскі байкзьлёт арганізаваны, як зазвычай, цёплымі восеньскімі выходнымі 12-14 верасьня ў Парэччы мясцовым мотаклубам Overhead, канешне, не падаўся мне маштабным і шматлюдным. Аднак нягледзячы на меншую наведвальнасьць, фестываль быў добра і прадумана арганізаваны, радаваў наведвальнікаў цікавай, насычанай праграмай, канцэртамі разнастайных гуртоў, нават і высокага ўзроўню. Хто хацеў руху і драйву – лётаў з калонай па Пінску і адрываўся ўвечары пад сцэнай, каму патрэбны быў трэш і ўгар – калі ласка, бухай нон-стоп тры дні і тусуйся на тэрыторыі летніку ці бадзяйся навокал па прыгожаму маляўнічаму парку, хто шукаў цёплых сяброўскіх сустрэч і спакойнага адпачынку – сядзеў за півам і вёў прыемныя размовы. Надвор’е выдалася найвыдатнейшае, таму я – дзіва якое! – пасьпела яшчэ й выбрацца ў вандровачку, а ўжо ўвечары гуляла па летніку ў пошуку знаёмцаў і цікавосткаў. Ногі прынясьлі мяне ў кампанію арганізатара і вядоўцы фестывалю, і да таго ж – лідара і вакаліста вядомага пінскага байк-гурта Angle, Марціна Бурцава. Далейшую нашую зь ім гутарку пра шматгадовую дзейнасьць клубу Overhead, асаблівасьці стылю брутал шансон метал, разьвіцьцё лакальнай сцэны і мары наконт далейшай творчай рэалізацыі гурта Angle прапаную спадарству ў гэтым інтэрв’ю.

Насьця Quende:

Як даўно і чаму ты вырашыў заняцца арганізацыяй мотафестываляў? Колькі іх на тваім рахунку?

Марцін:

Арганізацыяй байк-фэстаў наш клуб Overhead займаецца даволі даўно. Гэты фестываль ужо дзявяты — міжнародны. Да гэтага мы рабілі нешта падобнае, але зь меншым размахам. Дый ідэя клубу была толькі ў праекце. А чаму робім? Таму што гэта цікава і прыносіць наведвальнікам душэўнае задавальненьне. І калі ў нас гэта атрымліваецца, то чаму б і не?

Насьця Quende:

Падзяліся, як арганізатары з клубу Overhead шукаюць і адбіраюць выканаўцаў для лакальных фэстаў? Як паказвае вопыт, які стыль музыкі на фестывалях асабліва папулярны? Наколькі складана пераканаць гурты прыехаць выступіць у Пінск, ня самы, трэба адзначыць, блізкі да сталіцы, ды і наогул да чаго-небудзь у Беларусі, горад? :)

Марцін:

Многія з музыкаў, каторых мы запрашаем, папросту нашыя сябры, таму яны з радасьцю прыязджаюць. У апошнія гады, калі фэст пачаў набіраць абароты, маладыя гурты самі нас знаходзілі, і тут ужо пачынаўся адбор па прынцыпе прафесіяналізму, іншых крытэраў няма. Асаблівых стылёвых рамак таксама няма. А з нагоды цяжкасьцяў з прыездам з кожным гуртом умовы абмяркоўваюцца індывідуальна.

Насьця Quende:

У гэтым годзе на 9-м мотафестывалі ў Пінску граў гурт Litvintroll, «тыя самыя, што былі на разагрэве ў Motorhead») Не пытаю, якога памеру, але ці заламалі хлапцы ганарар, або ўзнагароджаньне было адносна дэмакратычным?

Марцін:

Наконт Litvintroll, як ты сказала, усё было адносна дэмакратычным, бо яны мае сябры :)

Насьця Quende:

Прыадчыні таямніцу: вашыя фэсты звычайна бываюць прыбытковымі альбо стратнымі? Ці фінансавая частка асабліва не турбуе, а ў большай ступені хочацца проста падарыць людзям сьвята?

Марцін:

Таямніцы тут аніякай няма. Шчыра кажучы, раз на раз не прыходзіцца. У 2008-м годзе нам давялося цяжкавата, і мы прыпынілі гэтую дзейнасьць на некаторы час. Але потым заела нуда, і, як гаворыцца, бадзёрасьць духу акрыяла – і мы пагналі далей.

Насьця Quende:

Я ведаю, што, акрамя арганізацыі фестываляў, ты таксама ёсьць лідарам вядомага пінскага гурта Angle, і таму на фэстах ты часьцяком зьяўляешся ля мікрафона ня толькі як вядоўца, але і як вакаліст. Распавядзі чытачам падрабязьней аб сваім гурце, калі вы вырашылі заняцца музыкай, як фармаваўся ваш калектыў, ці даўно вы на сцэне, якія вашыя асноўныя дасягненьні за ўвесь перыяд творчасьці?

Марцін:

Гурт Angle быў створаны яшчэ ў «ліхія» 90-тыя. Тады мы былі маладыя і сьцёбаліся як маглі і дзе маглі. Дакладнай праграмы дзеяньняў і тым больш грошай у нас не было, так што і вынікаў адмысловых у творчасьці мы не дасягалі. Калектыў увесь час зьмяняўся, людзі прыходзілі і сыходзілі, і гэта хутчэй перашкаджала творчасьці. Пакуль новы музыка навучыцца рэпертуару і раззнаёміцца з гуртом, ужо ў каго-небудзь іншага рукі апускаліся. На сёньняшні дзень каманда ўжо ўстаялася і выверана часам, так што і тварыць, і выступаць стала значна лягчэй. Ну а дасягненьні… Мы пасьпелі шмат паезьдзіць па Беларусі, па Украіне, запісалі два альбомы, цяпер накіраваліся на Расею, а ў будучыні плануем і на Еўропу. Загадваць ня будзем, але сяброў з кожным фестывалем становіцца ўсё больш, і, адпаведна, перспектывы растуць.

Насьця Quende:

А хто яшчэ ўваходзіць у склад гурта Angle? Што ты можаш распавесьці пра іншых музыкаў?

Марцін:

Гурт складаецца зь пяці чалавек: бубнач — Сяргей Кудзеліч (Кудзей), бас — Аляксандр Ізотаў (Гурон), сола-гітара — Уладзімір Міхнюк, гітара — Андрэй Паўловіч (Кот) і я — вакал. Усе мы даўно сябруем, і таму пра кожнага музыку я мог бы распавядаць гадзінамі.

Насьця Quende:

Узьнікла пытаньне наконт стылю музыкі, якую вы выконваеце — чаму «брутал шансон метал»? Што за стыль наогул такі, вы яго дзесьці падгледзелі або самі вынайшлі?

Марцін:

Так наш стыль аднойчы абазвалі нашыя сябры-арганізатары на канцэрце ў Століне, вось назва і прычапілася. Калі ў мяне раней пыталіся, у якім стылі мы граем, я адказваў: «Цяжкі рок». Далей звычайна патрабавалі канкрэтыкі, але я адмахваўся, маўляў, слухайце музыку, а высновы рабіце самі.

Насьця Quende:

Скажы, з чаго вы пачыналі? Якія суадносіны ў вашым рэпертуары сваіх рэчаў і кавераў? Ці шмат ужо напрацавана матэрыялу?

Марцін:

Пачыналі мы, як ні дзіўна, са сваіх песень, і на першых жа канцэртах у Пінску публіка нас адразу ж прыняла на “ўра”. Так што ў асноўным пішам свае песьні, а каверы робім, калі натхненьне адпачывае. Матэрыялу ў нас хоць адбаўляй, але адсутнасьць грошай і часу не заўсёды дазваляе яго запісаць. Але і ў гэтым плане пробліскі ўжо ёсьць, так што чакайце ў хуткім часе новы альбом.

Насьця Quende:

А хто ў вас піша тэксты і музыку? Наколькі гэта складана — ствараць нешта сваё?

Марцін:

Тэксты ў асноўным пішу я, а музыку ствараем усе разам. Часам гэта лёгка, часам ня вельмі, мы ўсе людзі розныя, у кожнага сваё меркаваньне на тыя ці іншыя рэчы. Таму перыядычна, натуральна, узьнікаюць спрэчкі, але ў іх, як мы ведаем, і нараджаецца праўда.

Насьця Quende:

Чым навеяныя тэксты вашых песень — пра што яны?

Марцін:

Тэксты зьяўляюцца самі сабою, і навеяныя яны выключна натхненьнем – што ўдыхнуў, тое і выдыхнуў. Пэўнай канцэпцыі ў маіх вершах няма, у іх ёсьць усё – ад бытавухі да высокіх пачуцьцяў.

Насьця Quende:

Творчасьць якіх замежных ці айчынных выканаўцаў вас натхняе, кім з музыкаў вы захапляецеся?

Марцін:

Зноў жа, круг выканаўцаў, якія нас натхняюць, настолькі шырокі і разнастайны, што пэўнага нічога сказаць не магу. У кожнага з нас свае прыярытэты, і таму сваю музыку мы спрабуем зрабіць максімальна разнастайнай.

Насьця Quende:

Дзе і калі адбыўся ваш першы публічны выступ і чым ён вам запомніўся?

Марцін:

22 лістапада 1994 году адбыўся першы наш выхад на сцэну. Народу была велізарная для нашага гораду колькасьць. Мы тады, нягледзячы на хваляваньне, завялі публіку з паўабароту. Нас потым пачалі параўноўваць з такімі гуртамі, як “Э.С.Т.”, “Чёрный Обелиск”, “ШАХ” і г.д. А мы ўсё аніяк не маглі паверыць, што самі штосьці падобнае можам.

Насьця Quende:

Што вы можаце сказаць пра стан музычнага руху ў горадзе
Пінску? Якія асноўныя цяжкасьці паўстаюць сёньня перад пачатковымі рок-гуртамі?

Марцін:

Нягледзячы на сёньняшнюю адносную прастату ладжаньня рок-канцэртаў у Пінску, моладзь гэтым займацца ня хоча, а мне ўжо гэта ня так цікава. Я раз у год праводжу навагодні канцэрт «Жалезны карнавал», але і на яго выцягнуць з-за кампутараў моладзь ня дужа лёгка. Гурты ў горадзе ўтвараюцца і распадаюцца з зайздроснай перыядычнасьцю, я нават не запамінаю іх назваў. Напэўна, усе хочуць рамантыкі, а да цяжкасьцяў прывыкаць не гатовыя. Натуральна, галоўная складанасьць для маладых гуртоў, як заўжды – гэта памяшканьне для рэпетыцый і апаратура. Але хто шукае, хлопцы, той заўсёды знойдзе. Я не хачу цяпер казаць пра тыя цяжкасьці, што пераадолелі мы, а іх было вышэй даху, але наш гурт на сёньняшні дзень жывейшы за усіх жывых, чаго і вам жадаем.

Насьця Quende:

Наколькі я ведаю, студыйнага ў вас даўно нічога новага не выходзіла. Чаму ў прыярытэце ў Angle канцэртныя выступы, а ня запіс альбомаў?

Марцін:

Як я ўжо казаў, небеспадстаўнымі фактарамі зьяўляюцца час і грошы (гэта я наконт запісу альбомаў). А да сцэны стаўленьне зусім іншае. Артыст дзеля сцэны і жыве, так што да выступаў мы ставімся сур'ёзна і зь любоўю.

Насьця Quende:

Чаму музыка засталася для вас у большай ступені прыемным хобі? Ці было ў вас жаданьне / магчымасьць выходзіць з лакальнай сцэны на больш маштабную і чаму?

Марцін:

Музыка для нас больш чым хобі, гэта хутчэй стыль жыцьця і лад думак. А калі б зьявілася магчымасьць выбрацца на вялікую сцэну і зарабляць музыкай, думаеш, я ня кінуў бы займацца шынамантажом, а Кудзей не сышоў бы з газавай танкоўкі? На жаль, такой магчымасьці пакуль няма, а калі яна зьявіцца, то і Вова кіне бухгалтэрыю, і Гурон пакіне выкладаньне ў сярэдняй школе. Вось тады і зажывём! :) Але, мне падаецца, у нашай папсовай краіне зарабляць цяжкой музыкай, мякка кажучы, складана.

Насьця Quende:

Ці ёсьць у вас мара адносна далейшай вашай творчай рэалізацыі? Якія вашыя планы на будучыню: зьбіраецеся нарэшце запісаць што-небудзь ці працягнеце штосезонныя гастролі па байкфэстах Беларусі?

Марцін:

Нашая мара: гэта дарыць людзям весялосьць, і чым больш будзе тых людзей, якія будуць захапляцца нашай творчасьцю і разумець нашую лірыку, тым бліжэй мы будзем да сваёй мары. А ў планах на бліжэйшую будучыню – запісаць усё ж такі за гэтую зіму новы матэрыял і даць кучу канцэртаў у розных гарадах на Радзіме і па-за яе межамі!