Юрась Панкевіч пра творчасьць PAWA

Апублікавана 17 верасьня 2014, 14:02 у Інтэрв'ю

Гурт PAWA, сапраўдны феномен беларускай сцэны, лічыцца заснавальнікам унікальнага жанру – фолктроніка, у аснове якога ляжаць разнастайныя эксперыменты па зьмешваньні абсалютна розных музычных напрамкаў — беларускага фальклору і электроннай музыкі. Гурт PAWA грае традыцыйную беларускую і эўрапейскую музыку, але робіць гэта нязвыклым чынам. У музычным арсенале калектыва прысутнічаюць як сярэднявечныя інструменты — дуда, жалейка, цыстра, скрыпка, так і сучасныя драм-машыны, сінтэзатары і электрагітары.

Адметнай асаблівасьцю гурта PAWA зьяўляецца заўсёды пазнавальны індывідуальны музычны стыль. Кожная кампазіцыя гурта — гэта своеасаблівы эксперыментальны музычны кактэйль, у якім зьмешана, на першы погляд, незлучальнае: фолк-рок і транс, дабстэп і мідывал, электроншчына і ф’южн.
Пра пачатак і сёньняшні адрэзак творчага шляху гурта PAWA, асаблівасьці працы ў вялікім калектыве, ідэю стварэньня фолкавых кампазіцый у электроннай апрацоўцы і пра агульнае разьвіцьцё беларускай музычнай сцэны з карэспандэнтам BelMetal пагутарыў лідар гурта Testamentum Terrae і сэрца гурта PAWA, майстар-дудар, адзін з заснавальнікаў беларускага «Дударскага клуба» і проста цудоўны чалавек Юрась Панкевіч.

Насьця Quende:

Якім чынам у адзін цудоўны дзень пасьпяховаму калектыву сярэднявечнай музыкі Testamentum Terrae, гурту зь першага эшалону беларускай сцэны, прыйшла ідэя выбухнуць перад публікай з фолкавымі кампазіцыямі ў электроннай апрацоўцы? Ці не было хваляваньняў наконт таго, што такі нетыповы праект публіка ня ўспрыме і высока не ацэніць, што ён апынецца правальным?

Юрась Панкевіч:

Хваляваньні былі, але каб яны для нас мелі вялікую значнасьць – то не. Нам ужо намякнулі ў свой час “айцы музычнай журналістыкі”, што гэта лайно, таму мы былі ўпэўнены, што спадабаемся. Агулам, калі казаць шчыра, то хваляваньні былі больш за прафесійнасьць. Сёньня пасьля шматгадовых рэпетыцый і практыкаваньняў мы бачым, што тады мы былі проста апантаныя сваёй музыкай і нам хацелася яе граць, нягледзячы на ўзровень, падрыхтоўку і гатоўнасьць слухачоў да яе ўспрыманьня.

Насьця Quende:

Хто з гурта ў мінулым быў больш за ўсё зьвязаны з электроннай музыкай? Хто аказаў такі ўплыў на стыль PAWA?

Юрась Панкевіч:

Ніхто ня быў зьвязаны. PAWA нарадзілася таму, што мы ўступілі ў кааперацыю з прафесіяналамі са студыі гуказапісу Hi-End Records. Там мы запісвалі альбом Testamentum Terrae Англеза і зацікавілі іх фолькам, а яны нас – сучаснай музыкай. І гэтае захапленьне вылілася ў першую апрацоўку песьні Па саду. Нам вельмі спадабалася – так далей і пайшло.

Насьця Quende:

На дадзены момант у PAWA грае даволі шмат музыкаў. Ці цяжка працаваць у вялікім калектыве? Як у гурце вырашаюцца спрэчкі, калі яны ўзьнікаюць?

Юрась Панкевіч:

Я б не сказаў, што нас шмат. У гурце грае 6 чалавек плюс гукарэжысёр. Агулам, гэта стандартная каплектацыя, калі рэч ідзе пра акустычныя гурты. І нягледзячы на тое, што PAWA – гэта не акустыка, падчас канцэрту ўжывую на акустычных інтрумантах грае 4 чалавекі.

Насьця Quende:

Юрась, прыхільнікі ўвесь час спрачаюцца, хто галоўны ў PAWA: Вы ці Васіль з Кашлатага Воха? :)

Юрась Панкевіч:

Я ня ведаю. Напэўна Васіль :)

Насьця Quende:

Часьцяком бывае, што стыль гурта з часам мяняецца. Як Вы лічыце, ці пасьпелі падобныя зьмены адбыцца з музыкай PAWA? Як Вы ставіцеся да песень, якія былі запісаныя на пачатку творчасьці гурта, скажам, у першым альбоме?

Юрась Панкевіч:

Гэта натуральны працэс. Няма нічога горшага за таптаньне на месцы. Зьмяняецца музыка, аранжыроўкі, сродкі запісу, падыход да гуказапісу і апрацоўкі. Мы ўвесь час нешта заўважаем і мяняем. Дзе выпраўляем памылкі, дзе падрасьлі прафесійна. Натуральна, першы альбом адрозьніваецца ад другога, і наступны таксама будзе не падобны да іншых.

Насьця Quende:

Скажыце, у PAWA ніколі не ўзьнікала спакусы зрабіць музыку больш цяжкай?

Юрась Панкевіч:

Калі рэч ідзе пра метал-музыку, то не.

Насьця Quende:

Як Вы думаеце, у чым палягае сакрэт феномену PAWA на беларускай сцэне, і як доўга вы зможаце заставацца новымі і арыгінальнымі?

Юрась Панкевіч:

Феномен якраз у тым і ёсьць, што мы пакуль новыя і арыгінальныя. Калі гэта можна назваць такім гучным словам.

Насьця Quende:

PAWA бралі ўдзел у разнастайных беларускіх і замежных фестывалях: WOSP, Woodstock, Basowiszcza, Тріпольське Коло, Форпост, Камяніца, Наследие Веков, Калядны фэст, Цукеркавы фэст і шмат іншых. Выступы на якіх фестывалях больш за ўсё запомніліся?

Юрась Панкевіч:

Больш за ўсё, канешне, заўжды падабалася Украіна. І арганізацыя, і ўзровень сцэны, і фідбэк ад публікі. У гэтым годзе вельмі ўразіла Польша. Узровень заходніх фестываляў, нават месьцячковых, нашмат лепшы за нашыя буйныя. А як нас там кармілі! :)

Насьця Quende:

Юрась, музыка — Ваша асноўная прафесія? Чым Вы займаецеся акрамя музыкі?

Юрась Панкевіч:

Музыка – адна з асноўных маіх дзейнасьцяў. Таксама я самастойна вырабляю дуды й жалейкі. Займаюся 3D мадэляваньнем :)

Насьця Quende:

Ці дазваляе, на Ваш погляд, сёньняшні ўзровень разьвіцьця беларускай музычнай сцэны рэальна ператвараць творчасьць у асноўны заробак, а напісаньне музыкі і канцэртныя выступы – у асноўны род дзейнасьці, якія ёсьць перспектывы?

Юрась Панкевіч:

Гэтае пытаньне вельмі сьлізкае і неадназначнае. Сцэна заўсёды дазваляе, нашая яна ці якая іншая. Другая справа, што кожны, хто на яе заходзіць, часьцяком сам ня ведае, што хоча, і галоўнае, што трэба для таго, каб мары зьдзейсьніліся. Калі чалавек робіць камерную музыку, як ён можа чакаць выступу на стадыёне? Насамрэч, я пакуль сам шмат чаму вучуся. Як бачыце, я ня маю ні прадусарскай, ні музычнай адукацыі. Няўжо чалавек, які вучыўся ў вучэльні на тэхніка, зможа быць лекарам? Музыка на сцэне працуе. Гэта спецыяльнасьць, і ёй трэба вучыцца. Калі казаць каротка, то ў Беларусі запроста можна жыць і зарабляць музыкай.

Насьця Quende:

Чаму, на Ваш погляд, музыкі так часта абіраюць ф’южн і амаль не займаюцца аўтэнтычным фальклорам? Як Вы думаеце, якія зьмены будуць адбывацца з фолк-музыкай у далейшым?

Юрась Панкевіч:

Большасьць людзей заўсёды абіраюць тое, што прасьцей. Засэмплаваць воўчы вой і пад гэта падудзець на дудзе шмат працы ня трэба. Але і гэтую простую задачу можна зрабіць па-рознаму.
А што наконт фолку – ён пражыў да нас, пражыве з намі і нас ня будзе, а ён будзе жыць.

Насьця Quende:

І напрыканцы, Юрась, распавядзіце, што чакае прыхільнікаў PAWA ў наступным годзе? Канцэрты, выступы, новыя песьні?

Юрась Панкевіч:

Наступнага году чакайце выхаду новага альбому PAWA. Гэта будзе цалкам беларускамоўны альбом, і тое, што у нас напрацавана, нам самім ужо вельмі падабаецца!